Tag archieven: historisch

by | 15 augustus 2018 · 17:27

Het laatste ritueel

Sigardurdóttir, Yrsa – Het laatste ritueel

Dóra Gudmundsdóttir heeft een druk leven als moeder van twee kinderen, gescheiden vrouw en als advocate bij het advocatenkantoor Midbaer. Het kantoor kan het hoofd maar net boven water houden, wat natuurlijk ook haar consequenties heeft voor haar privé financiën. Nette kleding is er alleen voor haar werk en dan nog maar mondjesmaat aanwezig. Luxe vakanties, daar kan ze alleen nog maar van dromen na haar scheiding. Dan krijgt Dóra totaal onvoorbereid een telefoongesprek uit Duitsland, doorgeschakeld door haar nukkige secretaresse Bella. Ene mevrouw Guntlieb vraagt haar of ze wil assisteren bij een secondair onderzoek naar de moord op haar zoon Harald, wiens lijk gruwelijk verminkt is gevonden op de faculteit Geschiedenis van de  IJslandse universiteit. Dóra moet daarbij Matthias Reich assisteren, hoofd beveiligingszaken van de zakenbank waarvan de familie Guntlieb grootaandeelhouder is. De politie heeft al een serieuze verdachte gearresteerd, Hugi Borisson, maar de familie betwijfelt of dit wel de werkelijke dader is.

Zodra Matthias, die behoorlijk formeel is, arriveert, verandert er veel voor Dóra. Het onderzoek verdiept zich al snel, waarbij de vrienden van Harald, tevens leden van de door hem opgerichte vereniging Malleus Maleficarum, aanzienlijk meer kunnen melden dan ze tot nu toe hebben gedaan. Langzaam maar zeker ontrolt zich voor Dóra en Matthias, naast de dramatische dood van Harald, een tweede drama: dat van een verscheurde familie. Uiteindelijk vinden Dóra en Matthias de werkelijke dader én de oorzaak in het verleden waarom het allemaal zo ernstig uit de hand kon lopen…

‘Het laatste ritueel’ is een heerlijk boek om te lezen. We zien de toenadering en het begrip die groeien tussen Dóra en Matthias Reich, de gezinsproblemen waarmee Dóra worstelt en de steun die ze daarbij krijgt van de steile Duitser. Sigardurdóttir neemt de moeite om ons de karakters goed te laten leren kennen, zonder dat dit geforceerd wordt. Dat alles dan ook nog verpakt in een prettig, rijk aan geschiedkundige feiten, origineel detective-verhaal. Met alleen de sticker thriller doen we Yrsa Sigardurböttir te kort. Het plot is goed, maar het hele verhaalverloop tekent Sigardurböttir’s kwaliteiten. Heeft het boek dan helemaal geen zwakke punten? Vooruit één dan: je moet erg wennen aan al die moeilijke IJslandse namen…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Getagd als , , , , , , , , ,

by | 14 augustus 2018 · 22:42

Heksenkoningin

Siegel, Jan – Heksenkoningin

De kinderen van Prospero boek 3

 

Ach, eens leefde ik in elke ademtocht
Terwijl mijn eerste liefde een eenhoorn toebehoorde
Op zijn rug heb ik de randen van de wereld opgezocht
Waarbij hij met zijn hoorn mijn hart doorboorde
 

‘Heksenkoningin’ is het derde boek van ‘De kinderen van Prospero’. Het boek kan separaat gelezen worden, maar verwijst wel regelmatig – soms met korte uitleg – naar de twee voorgaande delen van de serie ‘De kinderen van Prospero’ en ‘Drakendwinger’.

Het is oudjaarsavond 1999, het nieuwe millennium breekt aan. In het oude huis Wrokely, dat tegenwoordig wordt verhuurd aan de nouveau rich, is een enorm feest. Kasper Walgrim, een bankier bekend om zijn integriteit en onbuigzaamheid, is de gulle gastheer. Dana zijn dochter laat zich dan ook helemaal gaan. Maar Wrokely heeft een nieuwe onderhuurster, die Walgrim totaal in haar macht heeft en al snel gebeuren er in en rondom het huis vreemde dingen. Fern Capel, die juist enigszins aangeschoten thuis komt, krijgt onverwacht die avond bezoek van Skuldunder, een stelende huisgeest. Hij brengt Fren een boodschap van zijn koningin Mabb, die zich ongerust maakt over de krachtige magie die zich rond Londen manifesteert. Maar om Fren helemaal alert te maken is een bezoek van Lucas Walgrim nodig. Hij bezit net als Fren de Gave, maar weet nog niet wat hij daar precies mee kan doen. Fren denkt in hem elementen te herkennen van haar eerste liefde, lang geleden in Atlantis. Wanneer blijkt dat Dana, Lucas zusje, in een soortgelijke coma ligt als waarin Fren ooit lang heeft gelegen, wordt het duidelijk dat Morgus, de oude Heksenkoningin, niet is verdwenen maar vlakbij Londen springlevend en zeer krachtig aanwezig is. Geholpen door Lucas, Maansplinter, De Voddenman, haar vriendin Gaynor en natuurlijk Will haar broer, moet Fren het nu tegen haar opnemen. Dan blijkt dat Lucas een verbond heeft gesloten met Azmordis, de oude zwarte geest. Fren moet nu wel heel pijnlijke dingen doen om alles tot een goed einde te brengen…

De Heksenkoningin is het laatste van de drie boeken over ‘De Kinderen van Prospero’. Siegel laat in het spannende plot Fren afstand doen van haar Gave, om op die manier haar geliefden én ons als moderne mensheid te redden van Azmordis. Daarmee is het verhaal van de trilogie rond, een schrijfvorm die ik zeer kan waarderen. ‘Heksenkoningin’, niet alleen opnieuw een spannend magieverhaal, maar ook weer heel knap geschreven.

 

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, SF & Fantasy

Getagd als , , , , , , , , , , ,

by | · 21:43

Drakendwinger

Siegel, Jan – Drakendwinger

De kinderen van Prospero boek 2

 

‘Wat is het voor een huis?’        
‘Grijzig en afstotend, Victoriaanse architectuur. Het is niet al te comfortabel.’
‘Spookt het er?’
Er viel een merkbare stilte.
‘Niet echt,’ zei ze…

 

‘Drakendwinger’ is het tweede deel van ‘De kinderen van Prospero’ Het boek kan zonder boek 1 gelezen worden, maar heeft toch wel zoveel verwijzingen naar het eerdere avontuur van Fern Capel, dat het mijns inziens comfortabeler is eerst Jan Siegels eerste boek ‘De kinderen van Prospero’ te lezen.

Fern Capel heeft zich ontwikkeld tot een jonge intelligente en ingetogen vrouw. Ze studeert en woont in Londen en heeft ‘Yorrowdale’ in Yorkshire de afgelopen jaren maar mondjesmaat bezocht, meestal om haar broer Will te bezoeken die daar zijn atelier heeft gevestigd. Het avontuur dat ze er als tiener heeft beleefd, heeft ze zoveel als mogelijk uit haar gedachten verbannen. Alleen haar dromen; die zijn niet beheersbaar. De enige reden waarom Fern nu opnieuw met haar vriendin Gaynor Mobberly naar ‘Yorrowdale’ reist, is om er haar huwelijk met Marcus, haar aanzienlijk oudere verloofde, voor te bereiden. Hij vindt het huis ‘echt authentiek’. Maar ook in ‘de andere wereld’ is het onrustig. Morgus en Sysselor, twee oude vrouwen met ‘de Gave’ zien in Ferns jonge, krachtige energie een machtige hulp om Azmordis, de oude zwarte geest uit het verre verleden, definitief te onderwerpen. Maar Azmordis heeft heel ander plannen. Hij heeft de ambulante dr. Laye overgenomen om een van de laatste draken op te voeden en zo zijn macht ook in onze moderne tijd te doen gelden. Fern wil eigenlijk helemaal niet meer met Marcus trouwen. Zij kan zich echter niet aan de dynamiek van het op gang gebrachte proces onttrekken en raakt na een merkwaardig ongeluk in coma. Fern wordt door haar vrienden zorgvuldig verzorgd en beschermd, terwijl haar geest gevangen wordt gehouden bij de eeuwige Boom op de grens tussen magie en dood. Daar leert ze van Morgus wat de kracht van haar Gave is en hoe ze die kan gebruiken. Dan ontwikkelt zich een strijd zonder genade om de jonge draak, die wel degelijk in onze moderne tijd opgroeit…

De schrijfstijl van Siegel is bijzonder. De oude, dik aangezette stijl die ze soms hanteert als het gaat om de hoofdstukken die spelen in het verleden, wisselen af met modern taalgebruik. Daardoor komt er al heel snel een spanning in het verhaal, eigenlijk al ver voordat Siegel ons meeneemt in de strijd om het laatste drakenjong. Ook in ‘Drakendwinger’ weeft ze verleden en moderne tijd samen tot een spannend plot, waarbij alle registers worden opengetrokken. ‘Drakendwinger’ is opnieuw een verhaal vol magie, waarbij Siegel op kunstige wijze onze geschiedenis verweeft met deze tijd. Een fantasy-verhaal van grote klasse…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, SF & Fantasy

Getagd als , , , , , , , , ,

by | 13 augustus 2018 · 17:02

De kinderen van Prospero

Siegel, Jan – De kinderen van Prospero

 

“In de vroege morgenmist koos jij het ruime sop 
Terwijl ik eenzaam in mijn lege bed ontwaakte.
Want ik werd wel heel veel bemind, maar nooit geëcht
en bleef alleen met hoop, gebed en angst…”

 

Wanneer Jan Siegel je meeneemt in haar ‘Kinderen van Prospero’, heb je geen idee waar het toe gaat leiden. De oude gedragen taal van de aanhef, de gedichten en het verhaal van de zeemeermin. Na een aantal bladzijden denk je ‘heb ik wat gemist, is dit oude literatuur of zo?’ Geduld medelezer, de beloning volgt snel. Eén bladzijde later zijn we in het hedendaagse Londen waar Fern Capel, een 16-jarige tiener, zich verliest in ‘de verloren stad’ een schilderij van Bellkush. Fern runt sinds het overlijden van haar moeder het gezin Capel, ze stuurt haar vader ongemerkt en tactvol aan als het gaat om zijn nieuwe vriendinnen, doet de betalingen, de rekeningen en moedert over haar broer William. Kortom een nuchter, efficiënt, normaal Engels meisje. Dan erft haar vader van zijn oudoom Edward het buiten ‘Yorrowdale’ in Yorkshire. Het is een oud en geheimzinnig huis. Vooral de ongrijpbare nieuwe vriendin van haar vader, Alison Redmond, heeft meer dan gewone belangstelling voor het huis. En hoewel Fern totaal geen affiniteit heeft met magie, blijkt al snel dat ze een (wat haar betreft absoluut ongewenste) gave bezit…

Eenmaal op dat punt beland is je fantasie zo door Siegel geprikkeld, dat je het boek nog maar moeilijk kunt wegleggen. Lees mee over ‘Javier Holt’ – die is overgenomen -, Alison – de heks -, ‘Laugarry’ – de oude bekeerde weerwolf – en ‘De Voddenman’ – de wachter in de tijd. Zij spelen allemaal een belangrijke rol bij Ferns verdere ontwikkeling van de Gave en haar niet ongevaarlijke zoektocht naar ‘de sleutel’…

‘De kinderen van Prospero’ is niet specifiek een boek voor jongvolwassenen, al kan ik mij voorstellen dat die na ‘Harry Potter’ probleemloos aanhaken bij stijl en verhaal. Het is een boek voor volwassenen, met behoorlijk uitgewerkte links naar het klassieke verleden en de middeleeuwen, waar magie een belangrijk onderdeel vormde van het dagelijks leven. Ook al is dit verhaal duidelijk ‘fantasy’, het is interessant om te lezen hoe Siegel de moderne en klassieke tijd samenweeft tot een spannend verhaal en een goed plot. Een boek wat je eenmaal gelezen niet gemakkelijk meer vergeet… ‘De kinderen van Prospero’, een fantasyboek dat verdient breed gelezen te worden.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, SF & Fantasy

Getagd als , , , , , , , ,

by | 15 juni 2016 · 15:30

Rode hibiscus

Winterberg, Liv – Rode hibiscus

Engeland, 1785. Bijna dagelijks loopt Mary naar de haven van Plymouth. Tegen beter weten in hoopt ze nog steeds dat het onderzoekschip van haar vader binnenloopt. Het is sinds het Kaap Hoorn rondde, 187 dagen geleden, niet meer gezien. Rode Hibiscus

De negentienjarige Mary Linley heeft door haar vader, onderzoeker en arts, een heel gedegen kennis van planten. Mary woont nu samen met haar tante, die zich dan ook verantwoordelijk voelt voor haar nichtje en zoekt naar een goede echtgenoot voor haar.  Ze heeft hiervoor de zoon van de rijke bankier James Canaughy op het oog en nodigt die uit voor een feestelijk diner. Maar Mary, juist weer terug van de haven, is niet echt in de stemming voor het goedbedoelde koppelspelletje van haar tante. Ze zoekt de afzondering van haar vaders bibliotheek. Landon, een jongeman die haar vereert, volgt haar, al weet hij heel goed dat dit tegen alle regels van fatsoen is. Mary heeft maar één droom en dat is niet om huisvrouw te worden, maar om de wereld rond te reizen en nieuwe planten te onderzoeken. Als vrouw is dat onmogelijk, maar onder de naam Marc Middleton monstert ze illegaal aan op de “The Sailing Queen”, het schip van botanist Carl Belham, waar ze aan de slag gaat als tekenaar. Een onmogelijke situatie ontstaat wanneer ze verliefd wordt op Carl…

In haar nawoord verwijst Winterberg kort naar het levensverhaal van Jeanne Baret, de beroemde Franse onderzoekster, waarop de roman mede gebaseerd is. Hierdoor krijgt het verhaal zeker een extra lading. Winterberg heeft ook van Mary een sterke, intelligente vrouw gemaakt. De auteur combineert de avonturen van een vrouw, heel alleen in een mannenwereld, met een keur aan lezenswaardige feiten over het werk van een botanicus in die tijd. Rode hibiscus, het lezen waard!

Liv Winterberg

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Uncategorized

Getagd als , , , , , , , , , , , , , ,

by | 1 december 2015 · 22:33

Het woud der schaduwen

Forbath, Peter – Het woud der schaduwen

“Het woud der schaduwen” is eigenlijk een echte avonturenroman, maar wel een die helemaal gebaseerd is op een ook echt door Henry Morton Stanley ondernomen reis, door het indertijd nog onbekend deel van Afrika.
In 1885 valt Khartoem en de Engelsen verliezen de controle over Soedan. De veroveraar is de fanatieke Soefi-strijder El Mahdi, een zelfverklaarde islamitische Messias.
Na verloop van tijd blijkt dat in het ontoegankelijke Equatoria, in het zuiden van Soedan, nog steeds weerstand wordt geboden onder het gouverneurschap van de onbekende Emin Pasha. Omdat de Britse regering zelf weinig behoefte heeft zich opnieuw te blameren, wordt er een commerciële bevrijdingsexpeditie opgetuigd onder bevel van Stanley, de grootste Afrikaanse ontdekkingsreiziger in die tijd. Het woud der schaduwen - Peter Forbath
Tegen alle beloften en adviezen in kiest Stanley voor een route door een nog onbekend stuk Afrika, het ‘Ituri Woud’, vastbesloten om ook deze ontdekking toe te voegen aan zijn glanzende reputatie…

Vanaf de eerste pagina van Forbaths verhaal – dat wordt verteld door een jonge secretaris – beleven we een wereld zo levendig en betoverend dat je bijna vergeet dat je een boek leest. De karakters, de overmoedige Stanley, maar ook alle anderen zoals portiers en haremmeisjes, worden bijna filmisch beschreven. De motieven van de tochtgenoten, de missie, de geheimen en alle politieke intriges, worden uiteindelijk allemaal overschaduwd door de reusachtige jungletocht zelf, de lange weg door het onbekende stuk Afrika. Waarin honger, vermoeidheid, ziekte, angst en wantrouwen hun tol gaan eisen.

Het contact met Emin Pasha wordt pas laat gemaakt in dit stevige, 700 pagina’s dikke boek. Pas als de hoofdpersonen fysiek volledig opgebrand zijn en ontdaan van alle niet-essentiële sociale en persoonlijke bagage, ontdekken we wat ieder mens werkelijk bezield. De personages stijgen tot de nobelste wat een mens kan bieden of ontaarden totaal.
Stanley volhardt, genadeloos, briljant en raadselachtig en is, denk ik, het minst te begrijpen maar meest fascinerende karakter in het verhaal.
“Het woud der schaduwen”, het lezen en herlezen waard.

Peter Forbath

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Getagd als , , , , , , , , , ,