Tag archieven: recensie

by | 1 mei 2023 · 15:30

Vuurkracht

Matt, Lynn – Vuurkracht

Steve West, een voormalige Britse SAS-militair, die nu als huurling werkt, wordt benaderd door Bruce Dudley’s ‘Emergency Forces’, beter bekend als ‘Death Inc.’. De organisatie levert ‘specialisten’ in die landen waar reguliere troepen zich niet kunnen of willen vertonen.

Het betreft een militaire operatie in het West-Afrikaanse land ‘Batota’, waar een meedogenloze burgeroorlog woedt. De opdrachtgever blijkt een puissant rijke zakenman, met het streven Batota van haar dictator te bevrijden. Uiteindelijk geven de extreem hoge gage en het eenvoudige gegeven dat Steve geld, veel geld, nodig heeft, de doorslag om te gaan. Het team wordt onder hoge druk samengesteld uit diverse specialisten, van wie Steve weet dat ze geschikt zijn voor deze zware missie. Eenmaal in Batota blijkt echter het hele plan alleen maar om het bezit van enkele grote diamantmijnen te draaien én het genadeloos opofferen van de Daeath Inc.-groep blijkt deel van dat plan…

Vuurkracht maakt deel uit van een serie genaamd ‘Death Inc.’, die de avonturen van Steve West en zijn team van huurlingen beschrijft. De serie staat bekend om haar snelle actie en groezelig realisme en ‘Vuurkracht’ is daarop geen uitzondering. Het boek staat vol gewelddadige confrontaties en spannende momenten, terwijl Steve en zijn team vechten om te overleven in de extreem vijandige omgeving.

Wel neemt Matt de tijd om ons als lezers de rauwe hoofdpersonen te leren kennen. Wat is de achtergrond van de karakters? En waarom lenen ze zich voor dergelijk gevaarlijk werk? Wanneer er ook nog een vlaag romantiek voorbijkomt, blijkt het verhaal toch wat completer dan verwacht.

Al met al is ‘Vuurkracht’ een vlot geschreven, opwindend en nu en dan vermakelijk boek voor de liefhebbers van militaire fictie en actieromans. Het verhaal is extra actueel nu we met de Russische ‘Wagner groep’ – in het heden – kennis hebben kunnen maken. Het grossiert dan ook in expliciet beschreven geweld en weinig fijnzinnig taalgebruik, daar moet je dus wel tegenkunnen.

‘Vuurkracht’, een roman voor in de vakantie, die je toch wel bijblijft.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Getagd als , , , , , , , , , , ,

by | · 15:15

Toen wij wezen waren

Shiguro, Kazuo – Toen wij wezen waren

Nadat eerst zijn vader en later zijn moeder spoorloos verdween, wordt Christopher Banks op vierjarige leeftijd door zijn oom vanuit Shanghai naar Engeland gestuurd.

In Engeland groeit hij op bij zijn tante. Twintig jaar later is hij een gerespecteerd detective. Na een aantal spraakmakende successen besluit Christopher naar Shanghai te gaan om de onopgeloste verdwijning van zijn ouders te onderzoeken. Shanghai is inmiddels veranderd in een oorlogsgebied. Kazuo Ishiguro schetst een prachtig beeld van de maatschappij in het begin van de twintigste eeuw. Het verhaal speelt in de context van de Chinees-Japanse oorlog, de Europese enclaves, de opiumhandel en de verwoestende gevolgen van oorlog en drugs.

Christophers herinneringen aan de tijd dat zijn moeder verdween, zijn vaag en tegelijkertijd weet hij dat hij wat hij zich herinnert tot in detail weet. Deze details worden tot op het bot geanalyseerd. En hoewel die analyses wat aan de langdradige kant zijn, brengt het Christopher steeds een stap verder. Hij ontdekt dat zijn moeder zich keerde tegen de misstanden van de opiumhandel. Hij achterhaalt de lijnen tussen de Europeanen en de Chinese syndicaten en hij weet de rol van de oom te ontrafelen. Hoewel hij alle raadsels weet op te lossen, is Christopher ontdaan: het positieve beeld van zijn jeugd moet bijgesteld worden.

Hoewel Christopher in onwaarschijnlijke situaties terechtkomt, heeft Kazuo Ishiguro een boek geschreven dat overtuigt met een ontknoping die bijblijft. Weken na het lezen van het boek flitsen beelden nog steeds voorbij.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Getagd als , , , , , , , , ,

by | 18 april 2023 · 16:59

Pastorale

Enter, Stephan – Pastorale

Het verhaal speelt zich af in een dorp waar de oude structuren en zekerheden scheuren beginnen te vertonen. Niet alleen broer en zus staan voor een kruispunt: het landgoed van hun ouders zal verkocht moeten worden, de Molukse gemeenschap zal in Nederland blijven …

Oscar zit in de voorlaatste klas en oriënteert zich op wat na de middelbare school gaat komen. Oscar brengt huiswerk naar zijn Molukse klasgenoot en treedt zo de gesloten wereld van de Molukse gemeenschap binnen waar hij verliefd wordt op de zus van zijn klasgenoot. Oscar leert het dagelijks leven van een Moluks gezin kennen. De spagaat van ontheemd zijn wordt pijnlijk duidelijk: de Molukkers voelen zich niet thuis in Nederland en terugkeren naar Ambon is onmogelijk.

Het dorp kent twee streng gescheiden werelden: de Christelijke en de Molukse wereld. Oscar is een van de weinigen die vrijwillig die andere wereld betreedt. Prachtig hoe Stephan Enter de losgeslagen Louise beschrijft op zoek naar nieuwe bakens.

Louise studeert in de stad. Ze heeft in alles afstand genomen van het geloof waarmee ze is opgevoed maar worstelt met de gevolgen. Ze haat haar opvoeding. Hilarisch hoe ze zich tegen alles afzet. Ze is nu van plan haar studie te beëindigen en terug te keren naar het ouderlijk huis met een moeder die zeer gelovig is en een vader die zich opsluit in zijn werkkamer. Een fraai beschreven nazomer met veranderingen die in de lucht hangen. Veranderingen die omarmd worden en tegelijkertijd angst inboezemen.

Prachtige beschrijving van een onontkoombare ontwikkeling.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Getagd als , , , , , , , ,

by | · 16:55

Het jachtgeweer

Inoue, Yasushi – Het jachtgeweer

Het verhaal begint met de dichter die een gedicht schreef dat gepubliceerd werd in het jagerstijdschrift. De aanleiding voor het gedicht was een jager met zijn geweer maar het gedicht ging niet over jagen of jagers.

Maanden later ontvangt de dichter een brief van Jōsuke Misugi. Misugi is geraakt door het gedicht, herkent de eenzaamheid en het onontkoombare. Als geschenk stuurt hij drie brieven mee. Misugi vraagt de dichter alleen om de brieven te lezen. Hij veronderstelt dat de brieven door de dichter begrepen zullen worden.

Inoue zet met de dichter de lezer op het spoor van een bepaalde manier van lezen. Daarmee is de rol van de dichter in het verhaal uitgespeeld. De drie brieven nemen de hoofdrol in het verhaal over. De brief van Shoko, de dochter van Saiko, is streng, beschuldigend, klagerig en naïef. Ze walgt van het spel dat Misugi met haar moeder speelde. Haar moeder is aan schaamte en wroeging ten onder gegaan, concludeert ze.

De tweede brief is koud, zakelijk en afstandelijk. Midori, de bedrogen vrouw, heeft vanaf het begin van de buitenechtelijke relatie geweten wat er speelde. De leugens van Misugi vielen zwaar. De bedreiging met het jachtgeweer gaf de doorslag; ze stelt een scheiding voor. Saiko, de minnares, schreef een brief van ongekende intensiteit. Ze werpt Misugi voor de voeten dat hij haar nooit echt gekend heeft. Voor haar is hij de slang, terwijl hij haar zo noemde. Ze is de kracht verloren om verder te leven. Met het overhandigen van haar dagboek aan haar dochter Shoko openbaart ze haar waarheid.

De vraag die speelt, is of je op een integere manier overspel kunt plegen.

De prachtige terughoudendheid in taal maakt meer zichtbaar dan wanneer er grote woorden gebruikt zouden zijn. Drie brieven, drie vrouwen, drie waarheden die totaal verschillend zijn, vormen één.

Het is aan de lezer.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Getagd als , , , , , , , , , ,

by | · 15:48

Mythos

Fry, Stephen – Mythos, de Griekse mythen herverteld

Je moet van wrede sprookjes houden. In de wereld van de goden is alles geoorloofd om macht en aanzien te verwerven: moord, verkrachting, verbanning, marteling. In onze tijd, in onze wereld, zouden de goden niet met hun gedrag wegkomen. Stephen Fry vertelt humoristisch, helder en toegankelijk.

Er is een eerste, een tweede en een derde orde en Fly blijft maar vertellen. Hij begint met Chaos die Erebos, Nyx, Giaia en Tartaros schiep die achtereenvolgens de dag, het licht, de aarde en de dieptes baarde. En uit het een volgt het ander. Een exponentiële groei. Uiteindelijk gaat Zeus de strijd aan met de Titanen en verwerft hij de heerschappij. Goden hebben het onderling niet leuk al doen ze voorkomen van wel. Mensen, saters, faunen, nimfen zijn hun speeltjes en lijden.

Fry schrijft fantastisch. Hij laat zien dat de Griekse verhalen in de huidige wereld nog steeds een rol spelen. Het met alle middelen streven naar macht bijvoorbeeld is niet voorbehouden aan de goden. Of neem bloemennamen als krokus, narcis, hyacint en anemoon; zij vinden hun oorsprong in de Griekse godenwereld. Eindeloze verhalen, eindeloze weetjes en dan is Fry nog niet uitverteld. Er zijn wat mij betreft te veel verhalen in een boek en daarmee te veel willekeur, dood en verderf. Op een gegeven moment stond die wreedheid me tegen, het lezen stokte. Het is te veel van het slechte.

Advies: Lees een verhaal en leg het boek weg. Dan blijft het leuk.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Getagd als , , , , , , , , , ,

by | 13 april 2023 · 16:43

De blinde uil

Hedayat, Sadegh – De blinde uil

Hallucinerend neemt de ik-figuur de lezer mee in een maalstroom waarin heden en verleden in elkaar opgaan, illusie en werkelijkheid elkaar overlappen en waar de gebeurtenissen zich in een steeds wisselende wereld net iets anders dan eerder herhalen.

Het paard van de lijkwagen bijvoorbeeld komt terug als het paard van de slager. Is daarmee de slager dezelfde als de koetsier van de lijkwagen? De straatventer heeft dezelfde lach als de oude man in het visioen. Zijn daarmee de oude man en de straatverkoper dezelfde persoon? En zo meer.

Het boek bestaat uit drie delen. De ik-figuur in het eerste deel ziet door een luchtrooster onder een boom een oude man zitten bij de rivier. Aan de andere kant van de rivier staat een beeldschone vrouw die hem een lotus aanreikt. De ik-figuur is geobsedeerd door de vrouw. Hij schildert haar op pennenkokers die verkocht worden door zijn oom. Op een avond komt die vrouw binnenwandelen, gaat op het bed liggen en is dood. De ik-figuur giet wijn tussen haar lippen. Ze opent haar ogen. Eindelijk kan de ik-figuur de ogen naar waarheid schilderen. Dan snijdt hij de vrouw in stukken en na een bizarre rit naar de begraafplaats, begraaft hij haar. Het tweede deel gaat over de jeugd van de ik-figuur die zonder ouders opgroeit bij een voedster. Hij trouwt met een vrouw om haar uiteindelijk te vermoorden. Als deel twee de werkelijkheid beschrijft, is die minstens zo bizar als het eerste nachtmerriedeel.
In het laatste deel, een paar pagina’s lang, lijkt de werkelijkheid tot de ik-figuur door te dringen. Dat wat voor de waarheid doorgaat.

Sadegh Hedayat schreef een niet gemakkelijk te doorgronden verhaal. Als de lezer zich kan overgeven aan de beeldschone taal dan zal hij de waanzin waarderen. 4 sterren

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Getagd als , , , , , , , , ,