Tag archieven: recensie

De onthoofde stad

Mantel, Hans – De onthoofde stad

Peter Keller, freelance journalist, wordt gevraagd om zijn vakantie te onderbreken voor een dringende opdracht. Het artikel moet gaan over de “Vluchtheuvel”, een opvangcentrum voor zwerfjongeren.

Het lijkt Keller  ‘easy money’, een standaard klus. Maar al snel krijgt Keller te maken met nogal wat onduidelijkheden. Waarom krijgt hij de jongens die hij eerder gesproken heeft niet meer aan de lijn, sterker nog, waar zijn ze gebleven?

Hij stuit op praktijken waarvan hij nauwelijks geloven kan dat die gebeuren in zijn eigen stad. De in de Vluchtheuvel opgenomen kinderen blijken soms helemaal niet bij de adoptiegezinnen te zijn waar ze zouden zijn opgenomen! Op zoek naar wat er wel aan de hand is, blijkt hij te moeten vrezen voor zijn leven en voor dat van anderen, wanneer hij verstrikt raakt in een web van corruptie en verraad.

De onthoofde stad is een bijzondere roman. Het boek is/was gratis te downloaden, wat de prijs-prestatie verhouding uiteraard heel gunstig maakt. Laten we beginnen bij het verhaal; Het is spannend, behoorlijk origineel en verrast door ongebruikelijke plot wendingen. De schrijfstijl van Mantel is overwegend vlot en neemt je mee.

Als tegenprestatie moet u dan de onverklaarbare verhaalwendingen voor lief nemen en je niet ergeren aan de spelfouten (want die zijn er toch net te veel). Stap je daar overheen, dan lees je een spannend verhaal over niet ingeloste beloften, bedrog en meedogenloos financieel gewin.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

De vloed

Johansen, Iris – De vloed

Wanneer Melis Nemid in de prachtige Caribische baai van Lontana Island springt heeft ze geen idee dat dit de laatste keer is dat ze dit zonder zorgen kan doen. Ze speelt met Susie en Pete de beide dolfijnen waarmee ze als oceanologe samen leeft.

Haar pleegvader Phil Lontana stuurt haar een boodschap waarin hij aangeeft dat zij het eiland en het onderzoek verder alleen moet doen en dat hij voorlopig even uit beeld verdwijnt.

Dat heeft alles te maken met zijn obsessie voor de verdwenen samenleving van ‘Marinth’. Hij heeft zich tot gevaarlijke partners moeten wenden voor financiering en onderzoek. Vooral Hugh Archer, een bekende wapenhandelaar, heeft vooruitlopend op mogelijke nieuwe kennis van seismografische wapens, zich vastgelegd aan een grote gevaarlijke partij en duldt geen verdere vertraging. Maar Lontana heeft daarbij Melis haar dolfijnen nodig en zij weigert medewerking hieraan.

Dan verschijnt ook nog de rijke avonturier Jeb Kelby op het toneel. Hij denkt dat Melis misschien ook iets van ‘Marinth’ weet. Dat doet ze wel, maar ze is niet van plan met wie dan ook aan dit project te gaan samenwerken. Totdat Phil’s jacht door een explosie wordt verwoest en haar stiefvader vermist wordt. Melis sluit een deal met Kerby; zij geeft hem de informatie die hij wenst en hij helpt haar de moordenaars van haar stiefvader te vinden. Maar soms lopen dingen anders dan gedacht…

‘De vloed’ is een vlot geschreven roman. ‘Spannend, maar voorspelbaar’ zoals dat heet. Toch pakt Johansen je vrijwel meteen; er is actie, liefde, geweld en uiteindelijk een pittige uitkomst van het verhaal.

Denk dus even niet aan psychologische thrillers, maar aan een pakkend verhaal. En soms is dat echt gewoon lekker…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Marina

Zafón, Carlos Ruiz – Marina

Oscar vertelt na afloop van een belevenis een verhaal waaraan hij zelf twijfelt of het wel echt is gebeurd. Zo onwaarschijnlijk is het wat hij heeft meegemaakt. Zeven dagen is hij spoorloos. Zeven dagen beleeft hij met Marina een duister mysterie.

Hij ontmoet Marina en is onmiddellijk verliefd op haar. Marina vraagt Oscar mee te gaan om de in het zwartgeklede vrouw te zien die elke maand naar een graf zonder naam komt, maar met een vlinder op de zerk. Ze gaan naar het kerkhof, zien de vrouw, achtervolgen haar en komen terecht in een kas waar levensechte etalagepoppen hangen die onderdelen missen. Marina en Oscar ontmoeten Eva, een vrouw met een verminking. Op haar trouwdag kreeg Eva zuur in haar gezicht gegooid. Michaël is haar echtgenoot en eigenaar van een bedrijf dat orthopedische hulpmiddelen maakte. Michaël wilde met een elixer, gemaakt van een bepaald soort vlinder, verminkingen bij mensen herstellen en doden weer tot leven brengen. Michaël is krankzinnig geworden en Eva weet niet waar hij is.

De ontknoping is bizar. De poppen komen tot leven. Eva vermoordt voor ze sterft Michaël om Oscar en Marina te redden. Dan blijkt al die tijd dat Marina ernstig ziek is. Ze overhandigt Oscar op haar sterfbed een schrijfboekje om het verhaal dat ze samen beleefden op te schrijven.

Door de levensechte beschrijvingen en de sfeer die Carlos Ruiz Zafón weet te treffen, wordt de lezer het verhaal ingezogen. Loskomen is niet mogelijk. Hoewel het een onmogelijk verhaal is, duister, magisch, bizar en ongeloofwaardig is het zo echt, zo realistisch, zo zwart en duister. Een meesterwerk.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

In de maneschijn

Arlidge M.J. – In de maneschijn, in het bos schuilt iets duisters

In het bos op het kampeerterrein zetten Tom en Melanie hun tent op. Een weekend voor de boeg om te genieten van elkaar, de rust en de natuur om je heen. Het wordt donker, de nachtmerrie begint.

De volgende dag wordt, vastgenageld aan een boom, het lichaam van Tom gevonden. Inspecteur Helen Grace leidt het rechercheteam en gaat op onderzoek. Er zijn meer verdachten. Het onderzoek schiet niet op. Journaliste Emilia Garantina start een eigen onderzoek.

Een van de tips is zo voor de hand liggend dat die door het politieteam genegeerd wordt. Uiteraard is dit de doorslaggevende tip die leidt tot de moordenaar. Nathaniel Martin wordt aangewezen als verdachte. Hij moet zich in het bos hebben verstopt. Het bos wordt uitgekamd. Een van de politiemensen volgt een spoor en wordt door Martin overmeesterd. Inspecteur Hudson van Helens team mist haar ineens, zoekt en roept haar. Martin schrikt, vlucht een hutje in en verdwijnt spoorloos. Hij blijkt goed voorbereid te zijn. De ontknoping is verrassend en wreed en tegelijkertijd vergezocht.

Het verhaal leest vlot. Korte hoofdstukken, beeldend geschreven en het een is nog niet volbracht of de volgende wending komt er alweer aan. Voortdurend wordt de lezer op het verkeerde been gezet. Terwijl de vaart in het verhaal zit duurt het zoeken naar verdachten te lang, is het ontsnappen van Martin met een politiemacht in het bos ongeloofwaardig en voegt het privéleven van Helen niet echt iets toe.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Oer en andere tijden

Tokarczuk Olga – Oer en andere tijden

Oer is een klein dorp in Polen, een paradijs, zo zeggen de bewoners, in het middelpunt van het heelal, beschermd door aardsengelen. Als er al een andere wereld bestaat dan is die gedroomd.

Inwoners die naar die andere wereld gaan, verstenen langzaam om bij terugkomst te ontwaken met herinneringen als dromen. Dromen zijn bedrog.

Olga Tokarczuk laat in kleine verhaaltjes het traditionele dorpsleven zien. Ze beschrijft oude gebruiken die langzaam veranderen. Die kleine veranderingen zijn fundamenteel. Prachtige verhalen waarin de historische sensatie in het gewone leven voelbaar is. Tokarczuk toont in het kleine de ontwikkeling van een heel land.

Hoewel de verhalen alle kanten opgaan, onlogische gedachtenkronkels volgen en soms filosofisch zijn, lezen ze als sprookjes en vormen ze een geheel. De kleine verandering is het verbindende element. Een greep:

De molenaar Michal moet de tsaar dienen en verlaat zijn zwangere vrouw. De vrouw en de knecht dansen om elkaar heen. Wat heeft de knecht sterke schouders! Een handvol kardemon wordt bij de bigos gegooid omdat de zaden er zo mooi uitzien. Een man die dagenlang op het dak zit, heeft drie dochters en een zoon die belangrijk wil worden. Izydor schrijft toeristenbureaus aan met het verzoek folders te sturen en verdient daar geld mee.

Tokarczuk stelt vast dat mensen eigenlijk niet willen veranderen, dat mensen daarom ‘onveranderlijkheid’ uitvonden en dat dan ‘traditie’ noemden. Tokarczuk laat zien dat als tradities niet meebewegen ze ten dode opgeschreven zijn. Oer beweegt langzaam en onwillig in de tijd mee.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Laat mij nooit alleen

Ihiguro Kazuo – Laat me nooit alleen

Kinderen op een kostschool, geen ouders, strenge leraren en strakke regels. En toch klopt er iets niet. Onder de alledaagse besognes las ik iets verontrustends, iets dat ik in eerste instantie niet kon duiden.

Pas toen ik me realiseerde dat deze kinderen gekloond zijn, vielen de kwartjes. Ze zijn gekloond met als enig doel als een levende orgaan-voorraad te fungeren. Wat een normale hoewel strenge opvoeding lijkt, blijkt een opvoeding die gericht is op het aanvaarden van hun lot: organen doneren tot de dood erop volgt. Kinderen die zich dus niet mogen hechten aan anderen, zich niet mogen binden. En het meest schokkend, de kinderen schikken zich uiteindelijk, ze zijn er immers voor gemaakt.

De vraag is, zonder dat die expliciet gesteld wordt, zijn gekloonden mensen? De kunstlerares probeert te bewijzen, door met de leerlingen kunst te maken, dat de kinderen geen monsters zijn.

Het verhaal cirkelt rond een drietal: Kathy, Ruth en Tommy. Kathy is de vertelster. Ze kennen elkaar van de kostschool. Kathy is, tot zij aan de beurt is, verzorgster in de kliniek waar de gekloonden die gedoneerd hebben, verzorgd worden.

Het is heel vervreemdend om op de rustige verteltoon van Kazuo Ihiguro over deze wereld te lezen die zo herkenbaar dicht bij de werkelijkheid staat en zo ver weg. Kazuo Ihiguro neemt mij met zijn soms ogenschijnlijk bijna saaie beschrijving mee en laat mij bijna geloven dat het goed is.

Langzaam maar zeker komt echter alles bij mij in opstand.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies