Categorie archief: SF & Fantasy

Marina

Zafón, Carlos Ruiz – Marina

Oscar vertelt na afloop van een belevenis een verhaal waaraan hij zelf twijfelt of het wel echt is gebeurd. Zo onwaarschijnlijk is het wat hij heeft meegemaakt. Zeven dagen is hij spoorloos. Zeven dagen beleeft hij met Marina een duister mysterie.

Hij ontmoet Marina en is onmiddellijk verliefd op haar. Marina vraagt Oscar mee te gaan om de in het zwartgeklede vrouw te zien die elke maand naar een graf zonder naam komt, maar met een vlinder op de zerk. Ze gaan naar het kerkhof, zien de vrouw, achtervolgen haar en komen terecht in een kas waar levensechte etalagepoppen hangen die onderdelen missen. Marina en Oscar ontmoeten Eva, een vrouw met een verminking. Op haar trouwdag kreeg Eva zuur in haar gezicht gegooid. Michaël is haar echtgenoot en eigenaar van een bedrijf dat orthopedische hulpmiddelen maakte. Michaël wilde met een elixer, gemaakt van een bepaald soort vlinder, verminkingen bij mensen herstellen en doden weer tot leven brengen. Michaël is krankzinnig geworden en Eva weet niet waar hij is.

De ontknoping is bizar. De poppen komen tot leven. Eva vermoordt voor ze sterft Michaël om Oscar en Marina te redden. Dan blijkt al die tijd dat Marina ernstig ziek is. Ze overhandigt Oscar op haar sterfbed een schrijfboekje om het verhaal dat ze samen beleefden op te schrijven.

Door de levensechte beschrijvingen en de sfeer die Carlos Ruiz Zafón weet te treffen, wordt de lezer het verhaal ingezogen. Loskomen is niet mogelijk. Hoewel het een onmogelijk verhaal is, duister, magisch, bizar en ongeloofwaardig is het zo echt, zo realistisch, zo zwart en duister. Een meesterwerk.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

Circe

Miller, Madeline – Circe

Circe is de dochter van Helios de zonnegod en Perse. Ze groeit op in een wereld van goden vol roddel en achterklap. Als Circe haar vermogen als heks ontdekt wordt ze verbannen naar het onbewoonde eiland Aiaia.

De verbanning geeft Circe de vrijheid om zichzelf te ontplooien. Noodgedwongen leert ze zichzelf te beschermen tegen opdringerige zeelui en goden. Toverkracht wordt haar wapen. Eenmaal verlaat ze met toestemming van de goden het eiland om haar nicht Medea te helpen bij de geboorte van de Minotaurus.

Voor mij ontstaat er door het verhaal van Circe een samenhang binnen de Griekse verhalen. En wat zijn de meeste goden irritant, laf, bang, vals, ingenomen en op macht belust.

Odysseus met zijn mannen lijden schipbreuk op Aiaia. Ze hebben een jaar nodig om het schip te repareren. Odysseus is hoffelijk, innemend, vriendelijk. Zijn vrouw Penelope en zijn zoon Telemachus wachten al dertig jaar op zijn terugkomst. Nadat Odysseus uiteindelijk huiswaarts gaat, blijkt Circe zwanger te zijn van een zoon, Telegonus. Het moederschap valt Circe zwaar. Athena dreigt Telegones te vermoorden. Circe moet al haar vermogens inzetten. Circe kan haar zoon niet tegenhouden als hij zijn vader wil gaan zoeken. Ze beschermt zijn boot met toverspreuken en geeft hem een speer met gif, waar zelfs de goden bang voor zijn. Hoe ze het gif verwerft toont haar grote moed en moederliefde. Telegonus neemt uiteindelijk Penelope en Telemachus op zijn boot mee terug naar Aiaia.

Het slot van het boek heeft een prachtige ontknoping. Met terugwerkende kracht zie ik dat Miller er driehonderd pagina’s naar toegewerkt heeft. Circe wil nog een ding doen voor ze met Telemachus vertrekt en Penelope op het eiland achterblijft. Het einde blijft open.

Wat is Miller een fantastische verteller. Een betoverend boek! 5 sterren

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

Klimaatverdriet

Šindelka, Marek – Klimaatverdriet

De wereld is in verval, de aftakeling van de aarde heeft een rechtstreeks gevolg op mensen. Mensen zijn apathisch geworden, zijn ziek. De stad Praag is bloedheet geworden, heftige regenbuien doen de stad overstromen. Alles is ontregeld. Door stormen is bijvoorbeeld gsm-verkeer praktisch onmogelijk geworden.

Kryštof is botanicus en verdient astronomisch grote bedragen aan het smokkelen van zeldzame planten die door de klimaatcrisis alleen maar zeldzamer dus waardevoller zijn geworden. Hij heeft voor een maffiabaas een zeldzame orchidee opgespoord en naar Wenen gesmokkeld. Een plant die op levende lichamen groeit. De dode man die gevonden is met een snee in zijn buik doet vermoeden dat hij de orchidee met zich meedroeg.

Kryštof wordt verdacht van moord en gearresteerd en ondervraagd. Het verhoor is het begin van de puzzel vol verhalen, fragmenten en ogenschijnlijke bijzaken. Marek Šindelka springt van de jeugd van Kryštof naar gebeurtenissen uit het leven van de rechercheurs, naar de tulpenmanie in het verleden, naar achtervolgingsscènes, naar de zoektocht naar de orchidee, naar het meisje waar Kryštofs jeugdvriend en hijzelf beiden verliefd op waren.

De kracht van Šindelka ligt in de wonderschone beschrijvingen en de observaties in terloopse zinnetjes zoals: de opmerking dat planten handmatig worden bevrucht omdat insecten zijn uitgestorven of dat je de mensheid moet uitroeien om de natuur te redden.

Het verhaal springt in tijd en ruimte en wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Dat maakt het verhaal enerzijds intrigerend en spannend waardoor je doorleest, anderzijds maakt deze vertelconstructie het verhaal rommelig. Je moet als lezer je best blijven doen om de puzzelstukjes een plek te geven. Een boeiend boek met een duidelijke boodschap: het lot van de mens is onlosmakelijk verbonden aan dat van de aarde.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

Klara en de zon

Ishiguro, Kazuo – Klara en de zon

Klara is de verteller van het verhaal. Klara is een robot, een KV, een kunstmatige vriendin, gemaakt om eenzame kinderen gezelschap te houden. KV’s of AF’s (‘artificial friends’) leren door observaties hun denkvermogen te verfijnen. Ongelooflijk knap hoe Klara steeds beter interpersoonlijke communicatie kan duiden en emoties van mensen kan lezen.

Klara wordt verkocht aan een ziekelijk meisje, Josie. Klara komt bij Josie en haar moeder te wonen. Het verhaal speelt zich af in een wereld waar ‘opgetilde’ kinderen naar de universiteit kunnen. Ishiguro laat in het midden wat opgetilde kinderen zijn. Niet iedereen wordt opgetild. Josie is een opgetild kind en daar is ze zwak en ziekelijk door geworden; er is een gerede kans van vroegtijdig overlijden. Moeder voelt zich hierdoor schuldig. Een kunstenaar heeft van moeder de opdracht gekregen data van Josie te verzamelen met de bedoeling die data tegen de tijd dat Josie eventueel overlijdt, over te brengen op Klara.

Dat kunstmatige intelligentie niet feilloos is, wordt al vroeg in het verhaal duidelijk. Klara denkt dat de zon god is doordat ze, wachtend tot ze verkocht zou gaan worden, verkeerde conclusies trekt. De robots staan duidelijk niet in verbinding met zoiets als het internet, dat had zulke fouten kunnen voorkomen. Klara vraagt de zon Josie te redden en om de zon gunstig te stemmen saboteert ze een machine die veel rook uitblaast.

Klara neemt mij als lezer moeiteloos mee, ik bleef nieuwsgierig naar Klara. Ik vergat volkomen dat zij een robot was. Ze was eerder een naïef zoekend zorgzaam meisje dat lief wil doen. Ik leefde met haar mee. Het drong pas echt tot me door dat Klara een robot was, toen ze op een vuilnisbelt half gedemonteerd haar laatste zonnestralen opving. Verontrustend.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

Het verhaal van de dienstmaagd

Atwood, Margaret – Het verhaal van de dienstmaagd.

Grote delen van Amerika zijn onbewoonbaar door vervuiling, andere delen zijn onleefbaar door straling, steeds meer vrouwen zijn onvruchtbaar en aangedragen oplossingen falen.

Er wordt een staatsgreep gepleegd. Amerika wordt in snel tempo omgevormd naar een totalitaire staat. Het is huiveringwekkend hoe een dictatoriale staat in korte tijd wordt vormgegeven, hoe rechten worden ontnomen en hoe angst gezaaid wordt.

Vrouwen zijn onder het nieuwe bewind geheel ondergeschikt aan de man. Is een vrouw toevallig niet getrouwd met een bevelvoerder dan wordt de vrouw tot dienstmeid gemaakt. Er zijn verschillende soorten dienstmaagden, dienstmaagden voor huishoudelijk werk en dienstmaagden voor de voortplanting. De laatste hebben slechts één functie, het onder toezicht van de vrouw des huizes krijgen van kinderen van de bevelvoerder.

Vanfred vertelt het verhaal. Ze vertelt wat haar overkomt, hoe het zover heeft kunnen komen. Atwood zorgt ervoor dat je je volledig kunt inleven in de verwarrende gevoelens en gedachten die de situatie oproept. Een situatie die zo verschillend is met wat kort daarvoor nog het gewone leven was. Vanfred had voor de staatsgreep een goede baan, had een partner en een kind. Na de staatsgreep probeerden ze samen weg te komen. Ze werden echter opgepakt en uit elkaar gehaald. Vanfred wordt gedwongen opgeleid tot dienstmeid en tewerkgesteld bij een bevelvoerder. Waar haar partner en kind zijn, is haar onbekend. Alleen ‘s nachts kan Vanfred zich overgeven aan haar herinneringen, hunkerend naar echte liefde.

Atwood beschrijft in detail een schrikbeeld. Volgens de schrijfster is het verhaal gebaseerd op een waar gebeurde geschiedenis. Het angstaanjagende is dat dit verhaal best eens werkelijk kan worden, misschien al op sommige plaatsen in de wereld werkelijk is. Het verhaal maakt bang, doet walgen, ontroert en roept soms een wrange glimlach oproept.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

Aardewerk

Aldiss, Brain – Aardewerk

Wie ‘Aardewerk’ openslaat krijgt geen gemakkelijk te volgen of licht te verteren SF-verhaal voorgeschoteld. Aldiss, die het verhaal schreef in de jaren ’60, heeft met een bijna profetische gave een wereld opgetekend waarvan we juist in deze jaren de eerste contouren ontwaren.

Er loopt een dode man in de Zuidelijke Atlantische Oceaan, hij is overleden maar zijn moderne zwaartekrachtopheffer houdt hem overeind, zodat het lijkt of hij over het water voortschrijdt. Kapitein Knowle, gezagvoerder van de Ster van Triëst, een al wat ouder koopvaardijschip, besluit het stoffelijk overschot aan boord te nemen zodat het later in Afrika kan worden begraven. Afrika is het enige continent waar nog dynamische staten liggen. Daar waar Europa, Azië en Noord-Amerika een langzame hongerdood sterven ondanks hun machtige bewapening, is er op dit laatste continent nog voldoende vruchtbare, lees niet-totaal verschraalde, vergiftige grond voor landbouw.

Knowle vindt in de zakken van de dode een stapeltje liefdesbrieven van Justine aan ene Peter en omdat hij in tegenstelling tot veel andere kan lezen, wordt hij geobsedeerd door wat ze schrijft.

Doordat er een error optreedt in de navigatiecomputer van zijn schip, strandt Knowle, samen met zijn beide bemanningsleden, op de riffen van de Afrikaanse ‘Skeletten Kust’. Als door een wonder ontmoet hij na de nodige omzwervingen Justine, die hem probeert om te brengen…

‘Aardewerk’ is een lastig verhaal. Niet alleen moeten we zien te dealen met een aarde in de nabije toekomst die hopeloos is uitgeput door overbevolking en absolute nonchalance ten opzichte van de natuur, maar ook laat Aldiss onze hoofdpersoon lijden aan ernstige hallucinaties wanneer hij onder spanning staat. Hierdoor schetst hij een uitstekend beeld van het treurige leven in onze toekomst. Met steden gebouwd op platforms tegen de schadelijke dampen en dorpen als strafkampen omdat niemand daar vrijwillig wil zijn, krijgen we een gedetailleerd beeld van de totale ontreddering waarin de maatschappij is geraakt. Dit maakt dat egoïst en pacifist Knowle uiteindelijk naar de wapens grijpt, om zo een atoomoorlog uit te lokken. Aldiss’ ‘Aardewerk’ is geen gemakkelijk te lezen boek en dat is spijtig, want de boodschap is nu meer dan actueel.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, SF & Fantasy