Auteursarchief: Buur

In de maneschijn

Arlidge M.J. – In de maneschijn, in het bos schuilt iets duisters

In het bos op het kampeerterrein zetten Tom en Melanie hun tent op. Een weekend voor de boeg om te genieten van elkaar, de rust en de natuur om je heen. Het wordt donker, de nachtmerrie begint.

De volgende dag wordt, vastgenageld aan een boom, het lichaam van Tom gevonden. Inspecteur Helen Grace leidt het rechercheteam en gaat op onderzoek. Er zijn meer verdachten. Het onderzoek schiet niet op. Journaliste Emilia Garantina start een eigen onderzoek.

Een van de tips is zo voor de hand liggend dat die door het politieteam genegeerd wordt. Uiteraard is dit de doorslaggevende tip die leidt tot de moordenaar. Nathaniel Martin wordt aangewezen als verdachte. Hij moet zich in het bos hebben verstopt. Het bos wordt uitgekamd. Een van de politiemensen volgt een spoor en wordt door Martin overmeesterd. Inspecteur Hudson van Helens team mist haar ineens, zoekt en roept haar. Martin schrikt, vlucht een hutje in en verdwijnt spoorloos. Hij blijkt goed voorbereid te zijn. De ontknoping is verrassend en wreed en tegelijkertijd vergezocht.

Het verhaal leest vlot. Korte hoofdstukken, beeldend geschreven en het een is nog niet volbracht of de volgende wending komt er alweer aan. Voortdurend wordt de lezer op het verkeerde been gezet. Terwijl de vaart in het verhaal zit duurt het zoeken naar verdachten te lang, is het ontsnappen van Martin met een politiemacht in het bos ongeloofwaardig en voegt het privéleven van Helen niet echt iets toe.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Oer en andere tijden

Tokarczuk Olga – Oer en andere tijden

Oer is een klein dorp in Polen, een paradijs, zo zeggen de bewoners, in het middelpunt van het heelal, beschermd door aardsengelen. Als er al een andere wereld bestaat dan is die gedroomd.

Inwoners die naar die andere wereld gaan, verstenen langzaam om bij terugkomst te ontwaken met herinneringen als dromen. Dromen zijn bedrog.

Olga Tokarczuk laat in kleine verhaaltjes het traditionele dorpsleven zien. Ze beschrijft oude gebruiken die langzaam veranderen. Die kleine veranderingen zijn fundamenteel. Prachtige verhalen waarin de historische sensatie in het gewone leven voelbaar is. Tokarczuk toont in het kleine de ontwikkeling van een heel land.

Hoewel de verhalen alle kanten opgaan, onlogische gedachtenkronkels volgen en soms filosofisch zijn, lezen ze als sprookjes en vormen ze een geheel. De kleine verandering is het verbindende element. Een greep:

De molenaar Michal moet de tsaar dienen en verlaat zijn zwangere vrouw. De vrouw en de knecht dansen om elkaar heen. Wat heeft de knecht sterke schouders! Een handvol kardemon wordt bij de bigos gegooid omdat de zaden er zo mooi uitzien. Een man die dagenlang op het dak zit, heeft drie dochters en een zoon die belangrijk wil worden. Izydor schrijft toeristenbureaus aan met het verzoek folders te sturen en verdient daar geld mee.

Tokarczuk stelt vast dat mensen eigenlijk niet willen veranderen, dat mensen daarom ‘onveranderlijkheid’ uitvonden en dat dan ‘traditie’ noemden. Tokarczuk laat zien dat als tradities niet meebewegen ze ten dode opgeschreven zijn. Oer beweegt langzaam en onwillig in de tijd mee.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Het Duitse meisje

Correa, Armando Lucas – Het Duitse meisje

Hannah Rosenthal is een joods meisje van twaalf jaar.  Ze woont met haar vader en moeder in een fraai appartement en heeft een onbezorgd leventje.

De Kristalnacht verandert alles. Hannah en haar ouders moeten vluchten. De Rosenthals weten een plaats te bemachtigen op de oceaanstomer St. Louis. Op 27 mei 1939 arriveert het schip op zijn bestemming: Havana.

De autoriteiten van Havanna laten echter geen vluchtelingen toe. Pas na onderhandelingen mogen slechts een twintigtal vluchtelingen van boord. Hannah en haar zwangere moeder behoren tot dat groepje, Hannahs vader niet. Het schip moet weer vertrekken. Geen land wil de vluchtelingen hebben. Noodgedwongen varen ze terug naar het Europa, waar de opvarenden nu juist uit wegvluchtten.

De beschrijving van de gebeurtenissen in Berlijn zijn heftig. Het is zondermeer duidelijk dat je niet zonder reden alles achterlaat. Je wordt niet uit weelde vluchteling. De kinderlijk oprechte vriendschap tussen Hannah en Leo maken het loodzware verhaal echter dragelijk. De onzekerheid, de wanhoop, de onmacht en de woede op het schip toen eenmaal duidelijk was dat er niet afgemeerd mocht worden, is wreed actueel beschreven. Alle hulde voor Armando Lucas Correa.

Zeventig jaar later krijgt Anna Rosen voor haar twaalfde verjaardag een pakketje van oud-tante Hannah met oude foto’s opgestuurd. Anna en haar moeder reizen naar Havana om Hannah – inmiddels 87 jaar oud – te ontmoeten en de verhalen over haar en de Duitse familie van Anna’s vader te horen. Op Cuba wordt de familiegeschiedenis verteld, eindelijk kan Hannah haar levensverhaal doen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies

Laat mij nooit alleen

Ihiguro Kazuo – Laat me nooit alleen

Kinderen op een kostschool, geen ouders, strenge leraren en strakke regels. En toch klopt er iets niet. Onder de alledaagse besognes las ik iets verontrustends, iets dat ik in eerste instantie niet kon duiden.

Pas toen ik me realiseerde dat deze kinderen gekloond zijn, vielen de kwartjes. Ze zijn gekloond met als enig doel als een levende orgaan-voorraad te fungeren. Wat een normale hoewel strenge opvoeding lijkt, blijkt een opvoeding die gericht is op het aanvaarden van hun lot: organen doneren tot de dood erop volgt. Kinderen die zich dus niet mogen hechten aan anderen, zich niet mogen binden. En het meest schokkend, de kinderen schikken zich uiteindelijk, ze zijn er immers voor gemaakt.

De vraag is, zonder dat die expliciet gesteld wordt, zijn gekloonden mensen? De kunstlerares probeert te bewijzen, door met de leerlingen kunst te maken, dat de kinderen geen monsters zijn.

Het verhaal cirkelt rond een drietal: Kathy, Ruth en Tommy. Kathy is de vertelster. Ze kennen elkaar van de kostschool. Kathy is, tot zij aan de beurt is, verzorgster in de kliniek waar de gekloonden die gedoneerd hebben, verzorgd worden.

Het is heel vervreemdend om op de rustige verteltoon van Kazuo Ihiguro over deze wereld te lezen die zo herkenbaar dicht bij de werkelijkheid staat en zo ver weg. Kazuo Ihiguro neemt mij met zijn soms ogenschijnlijk bijna saaie beschrijving mee en laat mij bijna geloven dat het goed is.

Langzaam maar zeker komt echter alles bij mij in opstand.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies

Ik ben er niet

Spit, Lize – Ik ben er niet

Het begint met een telefoontje: Simon heeft een baby uit een wandelwagen gestolen. Leo is de winkel waar ze werkt uitgevlogen en op de fiets trapt ze dwars door Brussel naar de plek waar zij denkt dat Simon heen gaat. Tijdens deze minuten neemt Lize Spit je mee in Leo’s gedachtenflarden en haar paniek die steeds groter wordt.

Elf minuten duurt de fietstocht. Elf minuten duren heel erg lang. Deze worden opgeknipt en verdeeld als korte fragmenten door het verhaal heen. Leo vertelt. Zij reconstrueert onheilspellend langzaam de situatie. Ze spaart zichzelf niet. Kritiekpunt is dat deze uitleg te lang is en zichzelf herhaalt. Als bijvoorbeeld eenmaal duidelijk is wat Simon mankeert dan hoeft dat niet nogmaals uitgelegd te worden. Hoewel, herhaling is een krachtig middel.

Samen beleefden ze tien fijne jaren totdat Simon een tattoo laat zetten en besluit voor zichzelf te beginnen als tattoo-ontwerper. Hij koopt flyers, banners en duizenden pennen met zijn logo erop. Hij richt een werkkamer in. Er wordt veel geld uitgegeven voor een bedrijfje dat alleen nog in het hoofd van Simon bestaat. Simon wordt steeds manischer. Toedekken met de mantel der liefde lukt niet meer. Er komen medicijnen, ziekenhuisopnames, therapieën. En nu fietst Leo als een dolle, in de hoop dat zij hem kan stoppen voor er iets onherroepelijks gebeurt.

Spit neemt mij mee. Zo erg dat ik bij de situatie betrokken raak en het gevoel krijg dat ik kan ingrijpen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Toen wij wezen waren

Shiguro, Kazuo – Toen wij wezen waren

Nadat eerst zijn vader en later zijn moeder spoorloos verdween, wordt Christopher Banks op vierjarige leeftijd door zijn oom vanuit Shanghai naar Engeland gestuurd.

In Engeland groeit hij op bij zijn tante. Twintig jaar later is hij een gerespecteerd detective. Na een aantal spraakmakende successen besluit Christopher naar Shanghai te gaan om de onopgeloste verdwijning van zijn ouders te onderzoeken. Shanghai is inmiddels veranderd in een oorlogsgebied. Kazuo Ishiguro schetst een prachtig beeld van de maatschappij in het begin van de twintigste eeuw. Het verhaal speelt in de context van de Chinees-Japanse oorlog, de Europese enclaves, de opiumhandel en de verwoestende gevolgen van oorlog en drugs.

Christophers herinneringen aan de tijd dat zijn moeder verdween, zijn vaag en tegelijkertijd weet hij dat hij wat hij zich herinnert tot in detail weet. Deze details worden tot op het bot geanalyseerd. En hoewel die analyses wat aan de langdradige kant zijn, brengt het Christopher steeds een stap verder. Hij ontdekt dat zijn moeder zich keerde tegen de misstanden van de opiumhandel. Hij achterhaalt de lijnen tussen de Europeanen en de Chinese syndicaten en hij weet de rol van de oom te ontrafelen. Hoewel hij alle raadsels weet op te lossen, is Christopher ontdaan: het positieve beeld van zijn jeugd moet bijgesteld worden.

Hoewel Christopher in onwaarschijnlijke situaties terechtkomt, heeft Kazuo Ishiguro een boek geschreven dat overtuigt met een ontknoping die bijblijft. Weken na het lezen van het boek flitsen beelden nog steeds voorbij.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies