Tag archieven: Kazuo Ishiguro

Toen wij wezen waren

Shiguro, Kazuo – Toen wij wezen waren

Nadat eerst zijn vader en later zijn moeder spoorloos verdween, wordt Christopher Banks op vierjarige leeftijd door zijn oom vanuit Shanghai naar Engeland gestuurd.

In Engeland groeit hij op bij zijn tante. Twintig jaar later is hij een gerespecteerd detective. Na een aantal spraakmakende successen besluit Christopher naar Shanghai te gaan om de onopgeloste verdwijning van zijn ouders te onderzoeken. Shanghai is inmiddels veranderd in een oorlogsgebied. Kazuo Ishiguro schetst een prachtig beeld van de maatschappij in het begin van de twintigste eeuw. Het verhaal speelt in de context van de Chinees-Japanse oorlog, de Europese enclaves, de opiumhandel en de verwoestende gevolgen van oorlog en drugs.

Christophers herinneringen aan de tijd dat zijn moeder verdween, zijn vaag en tegelijkertijd weet hij dat hij wat hij zich herinnert tot in detail weet. Deze details worden tot op het bot geanalyseerd. En hoewel die analyses wat aan de langdradige kant zijn, brengt het Christopher steeds een stap verder. Hij ontdekt dat zijn moeder zich keerde tegen de misstanden van de opiumhandel. Hij achterhaalt de lijnen tussen de Europeanen en de Chinese syndicaten en hij weet de rol van de oom te ontrafelen. Hoewel hij alle raadsels weet op te lossen, is Christopher ontdaan: het positieve beeld van zijn jeugd moet bijgesteld worden.

Hoewel Christopher in onwaarschijnlijke situaties terechtkomt, heeft Kazuo Ishiguro een boek geschreven dat overtuigt met een ontknoping die bijblijft. Weken na het lezen van het boek flitsen beelden nog steeds voorbij.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Klara en de zon

Ishiguro, Kazuo – Klara en de zon

Klara is de verteller van het verhaal. Klara is een robot, een KV, een kunstmatige vriendin, gemaakt om eenzame kinderen gezelschap te houden. KV’s of AF’s (‘artificial friends’) leren door observaties hun denkvermogen te verfijnen. Ongelooflijk knap hoe Klara steeds beter interpersoonlijke communicatie kan duiden en emoties van mensen kan lezen.

Klara wordt verkocht aan een ziekelijk meisje, Josie. Klara komt bij Josie en haar moeder te wonen. Het verhaal speelt zich af in een wereld waar ‘opgetilde’ kinderen naar de universiteit kunnen. Ishiguro laat in het midden wat opgetilde kinderen zijn. Niet iedereen wordt opgetild. Josie is een opgetild kind en daar is ze zwak en ziekelijk door geworden; er is een gerede kans van vroegtijdig overlijden. Moeder voelt zich hierdoor schuldig. Een kunstenaar heeft van moeder de opdracht gekregen data van Josie te verzamelen met de bedoeling die data tegen de tijd dat Josie eventueel overlijdt, over te brengen op Klara.

Dat kunstmatige intelligentie niet feilloos is, wordt al vroeg in het verhaal duidelijk. Klara denkt dat de zon god is doordat ze, wachtend tot ze verkocht zou gaan worden, verkeerde conclusies trekt. De robots staan duidelijk niet in verbinding met zoiets als het internet, dat had zulke fouten kunnen voorkomen. Klara vraagt de zon Josie te redden en om de zon gunstig te stemmen saboteert ze een machine die veel rook uitblaast.

Klara neemt mij als lezer moeiteloos mee, ik bleef nieuwsgierig naar Klara. Ik vergat volkomen dat zij een robot was. Ze was eerder een naïef zoekend zorgzaam meisje dat lief wil doen. Ik leefde met haar mee. Het drong pas echt tot me door dat Klara een robot was, toen ze op een vuilnisbelt half gedemonteerd haar laatste zonnestralen opving. Verontrustend.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy