Tag archieven: boeken

De onthoofde stad

Mantel, Hans – De onthoofde stad

Peter Keller, freelance journalist, wordt gevraagd om zijn vakantie te onderbreken voor een dringende opdracht. Het artikel moet gaan over de ‘Vluchtheuvel’, een opvangcentrum voor zwerfjongeren.

Het lijkt Keller  easy money, een standaardklus. Maar al snel krijgt Keller te maken met nogal wat onduidelijkheden. Waarom krijgt hij de jongens die hij eerder gesproken heeft niet meer aan de lijn, sterker nog, waar zijn ze gebleven?

Hij stuit op praktijken waarvan hij nauwelijks geloven kan dat die gebeuren in zijn eigen stad. De in de Vluchtheuvel opgenomen kinderen blijken soms helemaal niet bij de adoptiegezinnen te zijn waar ze zouden zijn opgenomen! Op zoek naar wat er wel aan de hand is, blijkt hij te moeten vrezen voor zijn leven en voor dat van anderen: hij raakt verstrikt in een web van corruptie en verraad.

De onthoofde stad is een bijzondere roman. Het boek is/was gratis te downloaden, wat de prijs-prestatieverhouding uiteraard heel gunstig maakt. Laten we beginnen bij het verhaal: het is spannend, behoorlijk origineel en verrast door ongebruikelijke plotwendingen. De schrijfstijl van Mantel is overwegend vlot en neemt je mee.

Als tegenprestatie moet je dan de onverklaarbare verhaalwendingen voor lief nemen en je niet ergeren aan de spelfouten (want die zijn er toch net te veel). Stap je daar overheen, dan lees je een spannend verhaal over niet-ingeloste beloften, bedrog en meedogenloos financieel gewin.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Laat mij nooit alleen

Ihiguro Kazuo – Laat me nooit alleen

Kinderen op een kostschool, geen ouders, strenge leraren en strakke regels. En toch klopt er iets niet. Onder de alledaagse besognes las ik iets verontrustends, iets dat ik in eerste instantie niet kon duiden.

Pas toen ik me realiseerde dat deze kinderen gekloond zijn, vielen de kwartjes. Ze zijn gekloond met als enig doel als een levende orgaan-voorraad te fungeren. Wat een normale hoewel strenge opvoeding lijkt, blijkt een opvoeding die gericht is op het aanvaarden van hun lot: organen doneren tot de dood erop volgt. Kinderen die zich dus niet mogen hechten aan anderen, zich niet mogen binden. En het meest schokkend, de kinderen schikken zich uiteindelijk, ze zijn er immers voor gemaakt.

De vraag is, zonder dat die expliciet gesteld wordt, zijn gekloonden mensen? De kunstlerares probeert te bewijzen, door met de leerlingen kunst te maken, dat de kinderen geen monsters zijn.

Het verhaal cirkelt rond een drietal: Kathy, Ruth en Tommy. Kathy is de vertelster. Ze kennen elkaar van de kostschool. Kathy is, tot zij aan de beurt is, verzorgster in de kliniek waar de gekloonden die gedoneerd hebben, verzorgd worden.

Het is heel vervreemdend om op de rustige verteltoon van Kazuo Ihiguro over deze wereld te lezen die zo herkenbaar dicht bij de werkelijkheid staat en zo ver weg. Kazuo Ihiguro neemt mij met zijn soms ogenschijnlijk bijna saaie beschrijving mee en laat mij bijna geloven dat het goed is.

Langzaam maar zeker komt echter alles bij mij in opstand.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies

Pastorale

Enter, Stephan – Pastorale

Het verhaal speelt zich af in een dorp waar de oude structuren en zekerheden scheuren beginnen te vertonen. Niet alleen broer en zus staan voor een kruispunt: het landgoed van hun ouders zal verkocht moeten worden, de Molukse gemeenschap zal in Nederland blijven …

Oscar zit in de voorlaatste klas en oriënteert zich op wat na de middelbare school gaat komen. Oscar brengt huiswerk naar zijn Molukse klasgenoot en treedt zo de gesloten wereld van de Molukse gemeenschap binnen waar hij verliefd wordt op de zus van zijn klasgenoot. Oscar leert het dagelijks leven van een Moluks gezin kennen. De spagaat van ontheemd zijn wordt pijnlijk duidelijk: de Molukkers voelen zich niet thuis in Nederland en terugkeren naar Ambon is onmogelijk.

Het dorp kent twee streng gescheiden werelden: de Christelijke en de Molukse wereld. Oscar is een van de weinigen die vrijwillig die andere wereld betreedt. Prachtig hoe Stephan Enter de losgeslagen Louise beschrijft op zoek naar nieuwe bakens.

Louise studeert in de stad. Ze heeft in alles afstand genomen van het geloof waarmee ze is opgevoed maar worstelt met de gevolgen. Ze haat haar opvoeding. Hilarisch hoe ze zich tegen alles afzet. Ze is nu van plan haar studie te beëindigen en terug te keren naar het ouderlijk huis met een moeder die zeer gelovig is en een vader die zich opsluit in zijn werkkamer. Een fraai beschreven nazomer met veranderingen die in de lucht hangen. Veranderingen die omarmd worden en tegelijkertijd angst inboezemen.

Prachtige beschrijving van een onontkoombare ontwikkeling.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Circe

Miller, Madeline – Circe

Circe is de dochter van Helios de zonnegod en Perse. Ze groeit op in een wereld van goden vol roddel en achterklap. Als Circe haar vermogen als heks ontdekt wordt ze verbannen naar het onbewoonde eiland Aiaia.

De verbanning geeft Circe de vrijheid om zichzelf te ontplooien. Noodgedwongen leert ze zichzelf te beschermen tegen opdringerige zeelui en goden. Toverkracht wordt haar wapen. Eenmaal verlaat ze met toestemming van de goden het eiland om haar nicht Medea te helpen bij de geboorte van de Minotaurus.

Voor mij ontstaat er door het verhaal van Circe een samenhang binnen de Griekse verhalen. En wat zijn de meeste goden irritant, laf, bang, vals, ingenomen en op macht belust.

Odysseus met zijn mannen lijden schipbreuk op Aiaia. Ze hebben een jaar nodig om het schip te repareren. Odysseus is hoffelijk, innemend, vriendelijk. Zijn vrouw Penelope en zijn zoon Telemachus wachten al dertig jaar op zijn terugkomst. Nadat Odysseus uiteindelijk huiswaarts gaat, blijkt Circe zwanger te zijn van een zoon, Telegonus. Het moederschap valt Circe zwaar. Athena dreigt Telegones te vermoorden. Circe moet al haar vermogens inzetten. Circe kan haar zoon niet tegenhouden als hij zijn vader wil gaan zoeken. Ze beschermt zijn boot met toverspreuken en geeft hem een speer met gif, waar zelfs de goden bang voor zijn. Hoe ze het gif verwerft toont haar grote moed en moederliefde. Telegonus neemt uiteindelijk Penelope en Telemachus op zijn boot mee terug naar Aiaia.

Het slot van het boek heeft een prachtige ontknoping. Met terugwerkende kracht zie ik dat Miller er driehonderd pagina’s naar toegewerkt heeft. Circe wil nog een ding doen voor ze met Telemachus vertrekt en Penelope op het eiland achterblijft. Het einde blijft open.

Wat is Miller een fantastische verteller. Een betoverend boek! 5 sterren

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy

De blinde uil

Hedayat, Sadegh – De blinde uil

Hallucinerend neemt de ik-figuur de lezer mee in een maalstroom waarin heden en verleden in elkaar opgaan, illusie en werkelijkheid elkaar overlappen en waar de gebeurtenissen zich in een steeds wisselende wereld net iets anders dan eerder herhalen.

Het paard van de lijkwagen bijvoorbeeld komt terug als het paard van de slager. Is daarmee de slager dezelfde als de koetsier van de lijkwagen? De straatventer heeft dezelfde lach als de oude man in het visioen. Zijn daarmee de oude man en de straatverkoper dezelfde persoon? En zo meer.

Het boek bestaat uit drie delen. De ik-figuur in het eerste deel ziet door een luchtrooster onder een boom een oude man zitten bij de rivier. Aan de andere kant van de rivier staat een beeldschone vrouw die hem een lotus aanreikt. De ik-figuur is geobsedeerd door de vrouw. Hij schildert haar op pennenkokers die verkocht worden door zijn oom. Op een avond komt die vrouw binnenwandelen, gaat op het bed liggen en is dood. De ik-figuur giet wijn tussen haar lippen. Ze opent haar ogen. Eindelijk kan de ik-figuur de ogen naar waarheid schilderen. Dan snijdt hij de vrouw in stukken en na een bizarre rit naar de begraafplaats, begraaft hij haar. Het tweede deel gaat over de jeugd van de ik-figuur die zonder ouders opgroeit bij een voedster. Hij trouwt met een vrouw om haar uiteindelijk te vermoorden. Als deel twee de werkelijkheid beschrijft, is die minstens zo bizar als het eerste nachtmerriedeel.
In het laatste deel, een paar pagina’s lang, lijkt de werkelijkheid tot de ik-figuur door te dringen. Dat wat voor de waarheid doorgaat.

Sadegh Hedayat schreef een niet gemakkelijk te doorgronden verhaal. Als de lezer zich kan overgeven aan de beeldschone taal dan zal hij de waanzin waarderen. 4 sterren

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

De grote angst in de bergen

Ramaz, Charles-Ferdinand – De grote angst in de bergen

Er zijn plekken op de wereld waar je als mens niet moet komen. Sasseneire, een alpenwei vlak onder de gletsjer, is zo’n plek. De ouderen in het dorp weten dat. Op Sasseneire ligt een vloek. Jaren geleden baanden mannen uit het dorp een pad naar boven; slechts één van de mannen is teruggekeerd.

De nieuwe generatie lacht om dit soort oude-mannenpraat. Zij vinden het zonde om zo’n mooi stuk grasland niet te gebruiken. Met een minimum aan stemmen wordt de beslissing genomen en een groep van zeven mannen gaat op Sasseneire zo’n zeventig koeien weiden. Het onheil laat niet lang op zich wachten. Er breekt een onbekende besmettelijke ziekte onder de koeien uit. De weide wordt onder quarantaine geplaatst. Eten voor de mannen wordt tot aan de rand van het gebied gebracht, gewapende wachters bewaken de wegen naar het dorp. Koeien sterven bij bosjes. Eerst begraven de mannen de dode dieren, later is daar niet genoeg energie voor. De dode dieren liggen als macabere beelden op het veld.

Joseph, een van de mannen op de weide, mist zijn geliefde in het dorp zozeer dat hij de quarantaine omzeilt door over de gletsjer en de kam van de berg te klimmen. Het drama voltrekt zich, de ziekte treft iedereen.

Het verhaal van de alpenwei, de ziekte en de liefde is te mager, de personages te plat. Het is allemaal te voorspelbaar. Met de coronapandemie en de stikstofcrises komt het boek wel in een ander daglicht te staan. Het boek moet het van de beschrijving van de natuur hebben. Charles-Ferdinand Ramaz beschrijft op schitterende wijze de bergen vol wisselende kleuren en geluiden. Hij laat voelen dat de mens nietig is en vooral niet moet niet denken de natuur te kunnen beheersen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies