Tag archieven: boekrecensies

In opspraak

Krich, Rochelle – In opspraak

Lisa Brockman is stafarts in een prestigieuze vruchtbaarheidskliniek in LA. De clientèle van de kliniek zijn veelal rijke, wanhopige vrouwen die er alles voor over hebben om zwanger te worden.

Lisa is trots op haar werk, maar als er berichten in de media verschijnen, dat de kliniek rommelt met eicellen en niet scherp heeft of vrouwen hun eigen eicellen teruggeplaatst krijgen, is haar medische carrière in gevaar. Ook wordt, vrijwel gelijktijdig, op mysterieuze wijze haar verloofde dr. Matthew Gordon vermist én wordt Chelsea Wright, een jonge eiceldonor vermoord. Lisa’s leven verandert totaal.

John Barone, rechercheur moordzaken van de LAPD, onderzoekt het eventuele verband tussen de moord op Chelsea en de verdwijning van Matthew. Intussen start Lisa – onzeker over haar gevoelens voor Matthew en verward over haar verlangen terug te keren naar haar orthodox Joodse roots – een eigen wanhopige zoektocht.

Geconfronteerd met fraude, wangedrag en verduistering, ontdekt ze stap voor stap, de hebzucht, het bedrog en de doofpotaffaires onder de dekmantel van een van ’s werelds meest succesvolle vruchtbaarheidsklinieken. Terwijl ze de schokkende waarheid achter de duistere geheimen van de kliniek ontrafelt, blijkt Lisa niemand te kunnen vertrouwen. Achter de façade van wetenschap, collegialiteit en vriendschap is immers ook een niets ontziende moordenaar met een verwrongen geest verborgen.
Ze bekijkt zelfs collega Sam met toenemend wantrouwen hoewel Lisa Sam al
vanaf haar jeugd kent. Hij is haar steeds behulpzaam geweest en probeert
Lisa altijd te beschermen.

‘In opspraak’ is een vrij neutrale titel voor een interessant en spannend boek, maar wie een snelle “who did it”-thriller verwacht komt bedrogen uit. Vakkundig pakt Rochelle Krich de toch vaak controversiële vruchtbaarheidsprocedures – met alles wat daaromheen speelt – aan, zonder te verzanden in een taai en onnavolgbaar plot. Daarbij komt dat zij met de roerige vruchtbaarheidskliniek als achtergrond, op knappe wijze de wetenschap van het leven tegenover de brute realiteit van de dood plaatst.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies, Thrillers

Het aandenken

Gerritsen, Tess – Het aandenken

Een onbekende, zoals het zich laat aanzien, Egyptische mummie wordt door de museumstaf in het depot van het Crispin Museum in Boston gevonden. De mummie is goed geconserveerd en verkeert in uitstekende staat.

Mummies zijn voor een museum dat veel Egyptische kunst herbergt niet vreemd; een onbekende mummie vinden in het eigen depot is opzienbarend en vooral vreemd. Als museum zou ik toch op zijn minst mijn wenkbrauwen fronsen. De ontdekking wordt niettemin groots gepresenteerd. Onder het oog van de camera’s wordt er notabene een CT-scan gedaan.

Patholoog-anatoom Maura Isles treft een kogel in het been van de mummie aan. Meteen staat vast dat het niet om een mummie uit een Egyptische dynastie gaat. Het uitstekend gemummificeerde lichaam blijkt uiteindelijk van een verdwenen vrouw te zijn. Rechercheur Jane Rizzoli wordt op de zaak gezet. Zoekend in het museum worden er meer menselijke resten gevonden. Er lijkt een psychopaat in het museum aan het werk te zijn. Rizzoli stelt vast dat de stoffelijke overschotten allemaal een link hebben met de in het museum werkende archeologe dr. Josephine Pulcillo.

De archeologe is de spil van het museum. Natuurlijk wordt zij gehoord als verdachte. Tegelijkertijd zijn er aanwijzingen dat Josephine het volgende slachtoffer zou kunnen gaan worden.

‘Het aandenken’ is een heel leesbaar verhaal zonder pretenties. Je zit meteen in het verhaal, weet meteen dat er iets niet klopt en je weet in welke richting de ontknoping gaat komen. De voorspelbaarheid is mijn grootste kritiekpunt.

Het is jammer dat het verhaal zo voor de hand ligt. Ik wil op het verkeerde been gezet worden met plotwendingen die ik niet zag aankomen maar wel heel logisch zijn. Ik wil niet bij de hand meegenomen worden, ik wil uitgedaagd worden de zaak op te lossen voordat Rizzoli dat doet.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Normale mensen

Rooney, Sally – Normale mensen

Connel en Marianne zijn twee jonge mensen in eenzelfde stad op eenzelfde school. Hij is populair, zij niet. Bij hem thuis moeten de eindjes aan elkaar geknoopt worden, bij haar is er overvloed. Moeder en zoon gaan liefdevol met elkaar om. Het wordt beetje bij beetje in het verhaal duidelijk waar de kilte bij haar thuis vandaan komt.

Zijn moeder maakt bij Marianne thuis schoon. Hij haalt en brengt haar en wacht ondertussen in de keuken. Daar zoenen Connel en Marianne voor het eerst. Ze krijgen een relatie. De relatie blijft voor de buitenwereld verborgen. Ik begrijp dit niet.

Zowel Marianne als Connel gaan na het examen naar het Trinity College in Dublin. De rollen zijn nu omgedraaid: nu is Marianne populair en hoort Connol er niet bij. Ze zien elkaar tijden niet en leven hun eigen leven. Als ze elkaar weer tegenkomen, voelen beiden de diepe band die nog steeds aanwezig is. Hoe het afloopt blijft gelukkig onduidelijk en dat is maar goed ook. Dat geeft de lezer ruimte.

Het is knap dat Rooney de bijzondere band tussen de twee zo tastbaar weet te maken. Ze maakt van de lezer de alleswetende. Het lijkt een truc van Rooney, zo palmt ze de lezer in. Je voelt de liefde, je beleeft de individuele eenzaamheid en kwetsbaarheid. Je maakt de worsteling van beide kanten mee. Je leert zowel Connel als Marianne beter kennen dan de twee elkaar. De emoties slepen je mee en dwingen je door te lezen. Tegelijk klopt er iets fundamenteels niet. Beide jonge mensen zijn zich zeer bewust van hun eigen gevoelens en verlangens. Zowel Marianne als Connel kunnen zich prima uiten in woorden, maar bespreken hun diepere gedachten en gevoelens niet met elkaar. Ik begrijp dat niet.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

De mantel van astrakan

Chiara, Piero – De mantel van astrakan

Er gebeurt in dit boek niet zo veel: de ik-figuur van het verhaal, een Italiaanse jongeman, leest boeken en verkent lopend Parijs.

De ik-figuur huurt bij weduwe Lenormand een kamer. De kamer was van haar zoon Maurice, die volgens het verhaal van de weduwe met een geliefde naar Indochina is vertrokken en niets meer van zich laat horen. De boeken die in de kamer staan zijn van Maurice. Maurice bleek een brede interesse te hebben in filosofie en wetenschap. Dat bevalt de ik-figuur zeer. Tussen de boeken vindt hij dagboeken. Hij herkent zichzelf in delen van Maurice’ verhalen. Ondertussen is de weduwe ingenomen met de nette, rustige huurder en vindt hem op haar zoon lijken.

Slenterend door de straten van Parijs ziet de ik-figuur op de eerste etage van een huis een jonge vrouw voor een spiegel naakt dansen. Hij is gebiologeerd door deze vrouw en loopt dagelijks langs het huis om haar te bekijken. Op een gegeven moment spreekt hij de vrouw aan. Ze stelt zich voor als Valentin. Er ontstaat zoiets als een voorzichtige relatie. De huurder besluit langer in Parijs te blijven en omdat het kouder begint te worden, is het voornemen heen en weer naar huis te gaan om warme kleding te halen. De weduwe geeft hem echter de kleren van haar zoon waardoor de noodzaak om naar huis te reizen komt te vervallen.

Dat de ik-figuur de kleren van Maurice draagt, verwart Valentin. Uiteindelijk vertelt ze dat Maurice en zij bevriend waren en dat Maurice niet naar een ver land is vertrokken maar dat hij in de gevangenis zit. Dan ontsnapt Maurice uit de gevangenis en eist ‘zijn’ Valentin op. De ik-figuur gaat terug naar Italië. Na maanden staat Valentin ineens voor zijn neus …

Knap hoe Chiara de spanning tussen  Maurice, Valentin en de ik-figuur voelbaar maakt in een verhaal waar nauwelijks iets gebeurt.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Mooi doodliggen

Heijden, A.F.Th. van der – Mooi doodliggen

Om aan de Russen te ontkomen wordt de moord op onderzoeksjournalist Moerasjko in scène gezet. Het plan van de geheime dienst van Oekraïne is dat Moerasjko na een paar dagen herenigd wordt met zijn gezin en op een onbekende plek een nieuw leven kan opbouwen. Op weg naar de avondwinkel wordt Moerasjko in de hal van zijn flat zogenaamd doorzeefd en afgevoerd naar het lijkenhuis.

Het hoofdstuk in het lijkenhuis is waanzinnig mooi. Daar leert de lezer Moerasjko kennen. Een man nog steeds stapelverliefd op zijn vrouw, een man die verknocht is aan zijn werk, een man met grote moed die mistanden genadeloos aan de kaak durft te stellen en overheden trotseert.

In gesprek met de doden neemt Moerasjko het besluit het lijkenhuis te ontvluchten en zich als zichzelf te melden bij de persconferentie over zijn eigen (zogenaamde) dood. Deze actie neemt niemand hem in dank af. Zijn vrouw Yulia scheidt van hem, hem verwijtend dat hij weet dat zij eindeloos veel van hem houdt en haar met zijn schijnexecutie toch in een immens verdriet heeft gestort. De geheime dienst trekt de handen van hem af. Collega’s branden hun vingers niet. Alleen een bevriende collega-journalist Natan Haandrikman houdt contact. Ook hij werkt net als Moerasjko aan de vliegramp MX17. Uiteindelijk is er geen happy end: de Russen weten hem te vinden.

Van der Heijden noemt de president van Rusland President Tsaar, de president van Amerika Trumpet en het is natuurlijk duidelijk wie hij bedoelt. Hij zet de twee presidenten in nog een geweldig hoofdstuk, genadeloos neer. Van der Heijden mixt fictie en werkelijkheid op zo’n manier dat de werkelijkheid zich openbaart. Het levert schokkende inzichten op. Het verhaal is met de huidige oorlog in Oekraïne meer dan actueel.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Sluipend Gif

Deflo, Luc – Sluipend Gif

‘Sluipend Gif’ is een verhaal dat je eigenlijk alleen goed kunt volgen, als je voorgaande boeken ook gelezen hebt. Ik had dat niet, dus het duurde even voordat ik echt vat op het verhaal kreeg.

Wanneer Hilde Plaetinck na een bioscoopbezoek in haar auto stapt, zit er een verwarde vrouw op de achterbank. Hilde heeft medelijden met de vrouw en biedt aan haar naar huis te rijden. Al snel  heeft ze spijt van haar aanbod; haar passagiere gedraagt zich beslist vreemd. De vrouw gaat er plotseling vandoor, maar heeft wel haar adres. Hilde besluit om naar de politie te stappen.

Rechercheur Dirk Deleu heeft van zijn privéleven een puinhoop gemaakt: nog niet in scheiding met zijn vrouw, wel al een verhouding met zijn collega Nadia, die bovendien nog zwanger is ook. Dat alles breekt hem op wanneer hij de zaak van Hilde oppakt. Echter de dader wordt gepakt als hij bij Hildes appartement inbreekt. Daarmee lijkt de zaak opgelost, maar is deze inbreker wel de echte dader? Iemand speelt een duister spel met het politieteam en met Deleu in het bijzonder!

Deflo komt in ‘Sluipend Gif’ wat moeilijk op gang. Dat ik de ontbrekende kennis van de voorgaande boeken moest invullen hielp natuurlijk ook niet. Rechercheur Deleu gaat langzaam maar zeker ten onder aan zelfmedelijden. Hij is weg bij zijn vrouw en weet niet goed of hij wel verder wil met collega Nadia, die hoogst waarschijnlijk een kind van hem draagt. Daarbij zorgt hij slecht voor zich zelf, dit tot ongerustheid van zijn superieur Bosmans.
Bosmans is dan wel zijn vriend én houdt hem de hand boven het hoofd, maar er is steeds de nodige frictie tussen beide mannen. Al met al is Luc Delflo’s ‘Sluipend Gif’ een donker boek, met onzekere en ook gevoelloze karakters. Het verhaal is wat traag maar goed geschreven, een tikje voorspelbaar en zeker naar het einde van het boek beslist spannend. Met een goed getimede apotheose.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers