Hartman, Ron – De Jagervariant – Het narrenmat
Erik de jager is AIVD-agent, gespecialiseerd in communicatie en ict en werkt undercover bij een Nederlandse vestiging van het Amerikaanse Business Relations Incorporated. De BRI blijkt echter een dubbele bodem te hebben. Hij ontdekt dat hij in de val is gelopen door de speciale opdracht operatie SCI-CLOPS te aanvaarden. Daarmee werd hij uitgeleverd aan de Amerikaanse maffia. Hij legt per direct zijn werk neer en verdwijnt. De organisatie weet zijn woning echter te vinden en deze explodeert inclusief vrouw en kinderen. Erik is radeloos. Hij wil wraak en verandert van een man met een keurig karakter in een soort nietsontziende hulk, die iedereen die ook maar enigszins gelieerd is aan de operatie SCI-CLOPS wil elimineren. Hij verschanst zich in zijn geheime landhuis en stort zich op zijn ultramoderne communicatiecentrum waarmee hij berichten kriskras de wereld over stuurt, maakt zich online onvindbaar en start daarna fysiek zijn kruistocht waarbij Hartman hem van een intelligent schaakspel aan zetten bedient. Wordt hij schaakmat gezet …?
Werkelijk een geweldig boek. Hartman is geïnspireerd door Ludlums knap geschreven thrillers en dat is te merken. De schrijfstijl is toegankelijk zonder veel opsmuk, nauwelijks metaforen en opvallend detaillistisch. Karakters, situaties, sferen zijn uitvoerig beschreven. Hartman gebruikt een iets te rijk palet aan vormgeving van woorden: cursief, kapitalen, vetgedrukt, rechtop. Dat geeft, zeker in het begin waarin hij een stoet van namen, codenamen en functies presenteert, een wat onrustig beeld. Daarnaast staan er in de tekst wat taal- en spelfouten.
Hoofdpersoon is Erik de Jager, die naast vele vijanden ook vrienden heeft, met wie hij een respectvol en warm contact onderhoudt. Naast het geweld en de vaart in het verhaal vormen deze contacten rustmomenten waardoor je als lezer even normaal kunt ademhalen en ontspannen kunt zitten want het verhaal is zenuwslopend vol zinderende situaties. Zet voor zet stapt hij verder, maait tegenstanders uit de weg en geeft zijn achtervolgers het nakijken. Er zijn veel bijfiguren van wie er één genoemd moet worden: Alexandra Carlsberg, die niet zijn hulpvaardige assistente blijkt te zijn. U komt wel achter haar ware aard als u het boek leest. Wees niet teleurgesteld bij de ontdekking dat het einde geen einde is want het sluit naadloos aan op deel 2 De Jagervariant, Het Dame Eindspel.
Pingback: Recensies – RH Publishing