Robinson, Peter – Tegenstroom
In het district van inspecteur Alan Banks, Eastvale, demonstreren ongeveer honderd betogers tegen kernenergie en de opening van een Amerikaanse militaire basis. Het is een sombere en regenachtige dag; geen journalist laat zich zien. Maar dan verandert alles in een split second…
Plotseling breken er gevechten uit tussen de betogers en de ruim aanwezige politiemacht. Niemand weet precies hoe het allemaal begonnen is, maar de politie arresteert een groot aantal betogers. De vele gewonden worden opgenomen in het lokale ziekenhuis. Daar ook ontdekken de artsen dat politieagent Edwin Gill stierf aan interne verwondingen als gevolg van een steekpartij. Het mes is nergens te vinden. Banks beveelt om niemand uit het hospitaal te laten gaan, om zo een zo goed mogelijk beeld te krijgen van wat er nu precies gebeurd is die dag. Is Erwin Gill vermoord vanwege zijn politie-uniform of was het een persoonlijke vendetta tegen hem?
Robinson concentreert zich in het verhaal sterk op de karakters. Banks is chagrijnig en uit zijn doen omdat zijn vrouw en kinderen weg zijn voor een bezoek aan zijn schoonouders en hij ze erg mist. Hij wordt bovendien gedwongen samen te werken met hoofdinspecteur Burgess, die zich aan geen regel schijnt te houden en een smerig spelletje speelt.
De ontwikkelingen in de zaak leiden Banks naar Maggie’s Farm, waar enkele van de bewoners bekend zijn bij de politie. Weliswaar hebben ze hun leven nu gebeterd en stellen ze zich coöperatief op, maar het gedrag van hoofdinspecteur Burgess maakt het allemaal niet eenvoudig. Banks vraagt zich serieus af of de groep de moordenaar soms beschermt. In de loop van het onderzoek krijgt de politie ook meer informatie over agent Gill. Hij was nu niet bepaald een koorknaap en meldde zich steeds vrijwillig voor dienst bij betogingen. Gill was altijd te porren voor stevig ingrijpen. Zijn gedrag was bijna een garantie voor vechtpartijen. Vijanden te over dus, verwachtte iemand hem bij de protesten van Eastvale?
Het verhaal heeft een snel tempo, is goed gestructureerd en briljant geschreven. De uitkomst van de zaak is geen gelukkige en heeft veel elementen van een Griekse tragedie in zich. De auteur komt met een geloofwaardig verhaal tijdens het uitrollen van het plot. Peter Robinson is door zijn stijl en liefde voor het genre altijd weer een plezier om te lezen. Laten we hopen dat hij deze grote prestatie kan volhouden in zijn volgende boeken.
