Gerritsen, Tess – De Mephisto Club
Dr. Saul is begraven en zijn vijftienjarige zoon is nu alleen. Zijn moeder is al jaren geleden verdwenen. Na enige aarzeling besluit de jongen vrij plotseling om te gaan wonen bij zijn oom en tante en hun twee kinderen, die hem liefdevol ontvangen. 
Dan neemt het verhaal ons een tiental jaren verder mee in de tijd. Het is kerst en er is een wrede, vreemde moord gepleegd. Daarbij zijn om het slachtoffer drie kruizen ondersteboven geplaatst met het Latijnse woord “Peccavi”, wat betekent “Ik heb gezondigd”. Het hoofd van de jonge vrouw ligt afgehakt in een cirkel van uitgebrande kaarsen en haar linkerhand is op een bord geserveerd. Detective Jane Rizzoli is op de zaak gezet, samen met dr. Maura Isles. Maura is forensisch arts maar leeft nogal op zichzelf. Rizzoli heeft ook zo haar problemen, haar handen zitten onder de littekens van een aanslag op haar leven.
Die kerstavond kan het echter nog erger. Rizzoli, dr. Isles en hun collega’s worden opgeroepen naar een andere plaats van delict, waar een tweede vrouw het slachtoffer is geworden van de rituele handelingen van deze moordenaar. Ook daar vinden ze weer de raadselachtige oude symbolen, maar wat betekenen ze? In ieder geval hebben de tekens vandoen met de drijfveren van de moordenaar.
De Mefisto Club is een kleine club van deskundigen die zijn gespecialiseerd in het verkennen en uitbannen van kwaadaardige wezens en geesten die nog steeds op de aarde aanwezig zijn. Detective Rizzoli ziet de club alleen maar als lastige regelneven, misschien zelfs wel mogelijke daders, die een belemmering vormen voor haar onderzoek. Zoals uit de titel blijkt is de Club een essentieel onderdeel in het ontrafelen van het plot. Met deze moorden zo direct in zijn omgeving komt voor Sansone, de voorzitter van de club, zijn werk wel erg dichtbij. Echter ook op de deur van dr. Isles’ woning worden nu de tekens gevonden.
Je moet een zekere welwillendheid hebben om het uitgangspunt van het boek: “het kwaad is nog onder ons op Aarde” te accepteren. Wanneer je daar geen moeite mee hebt, en eigenlijk krijg je die kans niet, dan neemt Gerritsen je vrij snel in de juiste richting mee om de moordenaar te vinden. Het zijn drie in elkaar grijpende verhaallijnen. De eerste verhaallijn is die van de jongen, die ouderloos achterblijft. De tweede verhaallijn gaat over dr. Maura Isles die is uitgenodigd om lid van de Mephisto Club te worden. De laatste verhaallijn is uiteraard datgene waar het allemaal samenkomt. Lily is het nichtje van de jongen en ze probeert te verdwijnen in Italië, omdat ze gelooft dat hij haar stalkt. Zoals in ieder goed plot, en dat is dit, worden alle deelnemers onverbiddelijk samengebracht op één plaats, waar we de climax beleven.
Het boek Henoch en andere apocriefe boeken buiten de geaccepteerde canon van de christelijke bijbel spelen een prominente rol in het ontvouwen van het plot. Zoals Gerritsen zegt in het nawoord: “Het boek Henoch en zijn verhaal van de ‘Nephilim’ is een inspiratiebron geweest voor het boek. Hierop heeft ze haar verhaal gebaseerd. De Nephilim of Wachters zijn gevallen engelen, die menselijke vrouwen namen. De kinderen verworden tot een onheilig ras van monsters. Werkelijk het pure kwaad. Accepteer dit oude boek als deel van waarheid, kijk om je heen en er kan geen twijfel bestaan over het gegeven dat het kwaad ook werkelijk bestaat. Zoals Gerritsen schrijft: “… We zijn niet dichter bij het begrijpen waarom het kwaad bestaat. Alles wat we weten is dat het bestaat.”
De Mephisto Club is een zeer leesbaar boek, dat helemaal past in het genre wat Tess Gerritsen brengt. Spannend en zeker niet oppervlakkig, absoluut een aanrader.