Hermans, Anne – De co-assistent
Eindelijk kan ze als co-assistent aan de slag, doen wat al zo dikwijls gelezen en gerepeteerd is. Maar tijdens haar co-schappen komt Elin Dekkers er achter dat doctoren net mensen zijn. Ze werkt onder arrogante, botte chirurgen, loopt mee met een zorgvuldige internist en ontdekt een andere wereld bij een nuchtere huisarts. Elin ontdekt dat de medische praktijk iets meer is en een beetje anders werkt dan je zou verwachten na de “Eed van Hippocrates”. 
Ook is de werkelijkheid een tikje anders dan wat er in haar studieboeken zo genuanceerd en interessant stond beschreven. Hoe zit het met een conflicterend belang: als je patiënt heel wat anders wil dan goed is voor hem én dan wat goed is voor jou als arts? Wanneer ben je nu wel of niet geschikt voor het vak? Welke studierichting moet je kiezen? En zijn liefde en ambitie wel verenigbaar?
Anne Hermans neemt je in haar debuutboek mee de medische wereld in. Het is alsof je zo met haar meeloopt door de ziekenzalen. De relatie tussen dokter en patiënt wordt interessant, op een inzichtelijke manier verteld. Als Elin net begint met haar co-schappen gaat ze vaak bij een terminale patiënt langs. Wanneer echter de competitie met de andere co-assistenten toeneemt, vergeet ze de man die op sterven ligt. Elin ontdekt dat ze alleen nog maar aan het rennen en vliegen is tussen patiënten. Hoe ze hiermee omgaat, is realistisch, niet geromantiseerd beschreven. Dat lezen we nog wel eens anders in de bekende doktersromans.
Een aangrijpend deel van het boek is als Elin ongelooflijk blij en trots is wanneer ze de juiste diagnose over een patiënte stelt. De juichkreet is volledig misplaatst en ze wordt direct met de harde feiten geconfronteerd. De kinderen van deze patiënte hebben over een jaar geen moeder meer…
Mensen werkzaam in de gezondheidszorg zullen absoluut de situaties herkennen. Maar het boek is ook voor “de patiënten” heel aangenaam om te lezen. Het geeft een duidelijk en herkenbaar beeld van het werken in een modern ziekenhuis, maar je kijkt na het lezen toch wat anders naar artsen dan voor die tijd.