Tag archieven: roman

De vloed

Johansen, Iris – De vloed

Wanneer Melis Nemid in de prachtige Caribische baai van Lontana Island springt heeft ze geen idee dat dit de laatste keer is dat ze dit zonder zorgen kan doen. Ze speelt met Susie en Pete de beide dolfijnen waarmee ze als oceanologe samen leeft.

Haar pleegvader Phil Lontana stuurt haar een boodschap waarin hij aangeeft dat zij het eiland en het onderzoek verder alleen moet doen en dat hij voorlopig even uit beeld verdwijnt.

Dat heeft alles te maken met zijn obsessie voor de verdwenen samenleving van ‘Marinth’. Hij heeft zich tot gevaarlijke partners moeten wenden voor financiering en onderzoek. Vooral Hugh Archer, een bekende wapenhandelaar, heeft vooruitlopend op mogelijk nieuwe kennis van seismografische wapens, zich vastgelegd aan een grote gevaarlijke partij en duldt geen verdere vertraging. Maar Lontana heeft daarbij Melis haar dolfijnen nodig en zij weigert hieraan mee te werken.

Dan verschijnt ook nog de rijke avonturier Jeb Kelby op het toneel. Hij denkt dat Melis misschien ook iets van ‘Marinth’ weet. Dat doet ze wel, maar ze is niet van plan met wie dan ook aan dit project te gaan samenwerken. Totdat Phils jacht door een explosie wordt verwoest en haar stiefvader vermist wordt. Melis sluit een deal met Kerby; zij geeft hem de informatie die hij wenst en hij helpt haar de moordenaars van haar stiefvader te vinden. Maar soms lopen dingen anders dan gedacht…

‘De vloed’ is een vlot geschreven roman. Spannend, maar voorspelbaar zoals dat heet. Toch pakt Johansen je vrijwel meteen: er is actie, liefde, geweld en uiteindelijk een pittige uitkomst van het verhaal.

Denk dus even niet aan psychologische thrillers, maar aan een pakkend verhaal. En soms is dat echt gewoon lekker…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Archief van verloren kinderen

Luiselli Valeria – Archief van verloren kinderen

Twee kinderen zitten op de achterbank; ze voeren gesprekken vanuit prachtige kinderlogica. De ouders zijn gericht en serieus.

De vader van de jongen (10 jaar) vertelt eindeloos over de Apache-indianen. Hij wil ‘de echo’s’ van het laatste leefgebied van de Apachen op band vastleggen. De moeder van het meisje (5 jaar) wil een documentaire maken over de tienduizenden kindvluchtelingen. Ze wil de vluchtelingen in de kern leren begrijpen. De verschillende redenen om op reis te gaan heeft zijn weerslag op de relatie.

Luiselli beschrijft de roadtrip in eerste instantie vanuit de vrouw en zo leert de lezer haar gedachten kennen, haar zorgen, haar relatie. De omgeving en de gebeurtenissen worden uitgebreid beschreven.

Halverwege het boek, wordt de jongen geïnspireerd door het boekje ‘Treurzangen voor verloren kinderen’ dat ’s avonds wordt voorgelezen. Hij gaat met zijn zusje zijn moeder helpen zoeken naar de verloren kinderen. Op dat moment wordt het verhaal verteld vanuit de jongen. Dan komt de actuele werkelijkheid van verdwenen kinderen in het grensgebied tussen Mexico en de Verenigde Staten intimiderend, verontrustend en pijnlijk dichtbij. De twee kinderen verdwalen en ontmoeten de verloren kinderen. Kinderen die te vroeg volwassen zijn geworden, ongelooflijk sterk, vindingrijk, zorgzaam en gericht op overleven.

Het is geen gemakkelijk boek: de geschiedenis rondom de indianen is mensonterend droevig. Het opsluiten van kinderen als gevangenen in detentiecentra is mensonwaardig. Luiselli hoeft geen oordeel te geven, die trekt de lezer zelf wel, daar is geen ontkomen aan.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

In de maneschijn

Arlidge M.J. – In de maneschijn, in het bos schuilt iets duisters

In het bos op het kampeerterrein zetten Tom en Melanie hun tent op. Een weekend voor de boeg om te genieten van elkaar, de rust en de natuur om je heen. Het wordt donker, de nachtmerrie begint.

De volgende dag wordt, vastgenageld aan een boom, het lichaam van Tom gevonden. Inspecteur Helen Grace leidt het rechercheteam en gaat op onderzoek. Er zijn meer verdachten. Het onderzoek schiet niet op. Journaliste Emilia Garantina start een eigen onderzoek.

Een van de tips is zo voor de hand liggend dat die door het politieteam genegeerd wordt. Uiteraard is dit de doorslaggevende tip die leidt tot de moordenaar. Nathaniel Martin wordt aangewezen als verdachte. Hij moet zich in het bos hebben verstopt. Het bos wordt uitgekamd. Een van de politiemensen volgt een spoor en wordt door Martin overmeesterd. Inspecteur Hudson van Helens team mist haar ineens, zoekt en roept haar. Martin schrikt, vlucht een hutje in en verdwijnt spoorloos. Hij blijkt goed voorbereid te zijn. De ontknoping is verrassend en wreed en tegelijkertijd vergezocht.

Het verhaal leest vlot. Korte hoofdstukken, beeldend geschreven en het een is nog niet volbracht of de volgende wending komt er alweer aan. Voortdurend wordt de lezer op het verkeerde been gezet. Terwijl de vaart in het verhaal zit duurt het zoeken naar verdachten te lang, is het ontsnappen van Martin met een politiemacht in het bos ongeloofwaardig en voegt het privéleven van Helen niet echt iets toe.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Laat mij nooit alleen

Ihiguro Kazuo – Laat me nooit alleen

Kinderen op een kostschool, geen ouders, strenge leraren en strakke regels. En toch klopt er iets niet. Onder de alledaagse besognes las ik iets verontrustends, iets dat ik in eerste instantie niet kon duiden.

Pas toen ik me realiseerde dat deze kinderen gekloond zijn, vielen de kwartjes. Ze zijn gekloond met als enig doel als een levende orgaan-voorraad te fungeren. Wat een normale hoewel strenge opvoeding lijkt, blijkt een opvoeding die gericht is op het aanvaarden van hun lot: organen doneren tot de dood erop volgt. Kinderen die zich dus niet mogen hechten aan anderen, zich niet mogen binden. En het meest schokkend, de kinderen schikken zich uiteindelijk, ze zijn er immers voor gemaakt.

De vraag is, zonder dat die expliciet gesteld wordt, zijn gekloonden mensen? De kunstlerares probeert te bewijzen, door met de leerlingen kunst te maken, dat de kinderen geen monsters zijn.

Het verhaal cirkelt rond een drietal: Kathy, Ruth en Tommy. Kathy is de vertelster. Ze kennen elkaar van de kostschool. Kathy is, tot zij aan de beurt is, verzorgster in de kliniek waar de gekloonden die gedoneerd hebben, verzorgd worden.

Het is heel vervreemdend om op de rustige verteltoon van Kazuo Ihiguro over deze wereld te lezen die zo herkenbaar dicht bij de werkelijkheid staat en zo ver weg. Kazuo Ihiguro neemt mij met zijn soms ogenschijnlijk bijna saaie beschrijving mee en laat mij bijna geloven dat het goed is.

Langzaam maar zeker komt echter alles bij mij in opstand.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies

Ik ben er niet

Spit, Lize – Ik ben er niet

Het begint met een telefoontje: Simon heeft een baby uit een wandelwagen gestolen. Leo is de winkel waar ze werkt uitgevlogen en op de fiets trapt ze dwars door Brussel naar de plek waar zij denkt dat Simon heen gaat. Tijdens deze minuten neemt Lize Spit je mee in Leo’s gedachtenflarden en haar paniek die steeds groter wordt.

Elf minuten duurt de fietstocht. Elf minuten duren heel erg lang. Deze worden opgeknipt en verdeeld als korte fragmenten door het verhaal heen. Leo vertelt. Zij reconstrueert onheilspellend langzaam de situatie. Ze spaart zichzelf niet. Kritiekpunt is dat deze uitleg te lang is en zichzelf herhaalt. Als bijvoorbeeld eenmaal duidelijk is wat Simon mankeert dan hoeft dat niet nogmaals uitgelegd te worden. Hoewel, herhaling is een krachtig middel.

Samen beleefden ze tien fijne jaren totdat Simon een tattoo laat zetten en besluit voor zichzelf te beginnen als tattoo-ontwerper. Hij koopt flyers, banners en duizenden pennen met zijn logo erop. Hij richt een werkkamer in. Er wordt veel geld uitgegeven voor een bedrijfje dat alleen nog in het hoofd van Simon bestaat. Simon wordt steeds manischer. Toedekken met de mantel der liefde lukt niet meer. Er komen medicijnen, ziekenhuisopnames, therapieën. En nu fietst Leo als een dolle, in de hoop dat zij hem kan stoppen voor er iets onherroepelijks gebeurt.

Spit neemt mij mee. Zo erg dat ik bij de situatie betrokken raak en het gevoel krijg dat ik kan ingrijpen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

Toen wij wezen waren

Shiguro, Kazuo – Toen wij wezen waren

Nadat eerst zijn vader en later zijn moeder spoorloos verdween, wordt Christopher Banks op vierjarige leeftijd door zijn oom vanuit Shanghai naar Engeland gestuurd.

In Engeland groeit hij op bij zijn tante. Twintig jaar later is hij een gerespecteerd detective. Na een aantal spraakmakende successen besluit Christopher naar Shanghai te gaan om de onopgeloste verdwijning van zijn ouders te onderzoeken. Shanghai is inmiddels veranderd in een oorlogsgebied. Kazuo Ishiguro schetst een prachtig beeld van de maatschappij in het begin van de twintigste eeuw. Het verhaal speelt in de context van de Chinees-Japanse oorlog, de Europese enclaves, de opiumhandel en de verwoestende gevolgen van oorlog en drugs.

Christophers herinneringen aan de tijd dat zijn moeder verdween, zijn vaag en tegelijkertijd weet hij dat hij wat hij zich herinnert tot in detail weet. Deze details worden tot op het bot geanalyseerd. En hoewel die analyses wat aan de langdradige kant zijn, brengt het Christopher steeds een stap verder. Hij ontdekt dat zijn moeder zich keerde tegen de misstanden van de opiumhandel. Hij achterhaalt de lijnen tussen de Europeanen en de Chinese syndicaten en hij weet de rol van de oom te ontrafelen. Hoewel hij alle raadsels weet op te lossen, is Christopher ontdaan: het positieve beeld van zijn jeugd moet bijgesteld worden.

Hoewel Christopher in onwaarschijnlijke situaties terechtkomt, heeft Kazuo Ishiguro een boek geschreven dat overtuigt met een ontknoping die bijblijft. Weken na het lezen van het boek flitsen beelden nog steeds voorbij.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies