Tag archieven: Nicci Gerrard

Gerrard, Nicci – Huis van herinneringen

De broze, bijna blinde Eleanor wordt binnenkort 95 jaar. Haar kinderen vinden het beter dat zij naar een verzorgingshuis gaat in plaats van in het grote huis te blijven, waar zij met wijlen haar man Gil en hun kinderen woonde. Zij willen alles in huis wel sorteren en opruimen maar Eleanor gaat daar dwars voor liggen. Peter, een vriend van een van haar kleinzoons, zit op dat moment vol liefdesverdriet en verwarring en wil wel een time-out. Hij komt de oude dame helpen. Tussen die twee groeit een bijzondere vertrouwensband en als Peter stuit op vreemde, hartstochtelijke brieven opent Eleanor haar hart en vertelt hem haar hele geschiedenis: over de oorlog, de vaak moeilijke omgang met haar ouders en haar halfzusje Merry en over de liefde. Welk duister geheim draagt zij met zich mee? In hoeverre verandert een mens als hij de belangrijkste beslissingen en gebeurtenissen uit een ver verleden met zich mee torst en niet deelt? Of uiteindelijk wel?

Gerrard schreef een roman die aanvankelijk in de eerste versnelling doordobbert, bijna saai zelfs. Toch weet ze in de tweede helft van het boek een niet-aflatende, onderhuidse spanning te creëren waardoor het verhaal je stevig in zijn greep krijgt, én houdt: het boek moest uit. De manier waarop Gerrard de lezer meeneemt in het verleden van Eleanor is ronduit knap. Verleden en heden wisselen zich moeiteloos af. Deze verteltrant met zijn lange flashbacks, die Gerrard met name hanteert tijdens de gesprekken met Peter, neigt naar een ‘raamvertelling’.
Hoofdpersoon Eleanor is neergezet als een krachtige persoonlijkheid in tegenstelling tot haar labiele halfzusje Merry. Ook schept Gerrard een forse tegenstelling tussen de twee geliefden van Eleanor: de keurige dokter Gil en de kleurige Michael. Het allesomvattende thema is het verleden, de herinneringen. Dat maakt je rijk, vormt je en kan je troost bieden. Aan het eind van je leven neem je afscheid van alles en iedereen om je heen en kun je ook terugkijken op je eigen huis van herinneringen.

De wat te rustige eerste helft en een paar vergezochte wendingen ten spijt, een lekker leesbaar boek.