Tag archieven: Façade

Façade

Verhoef, Esther – Façade

Iris heeft rust nodig na een pijnlijke scheiding met Sander, de vader van haar zoontje Levi. Iris’ ouders zijn lang geleden al gescheiden: vader heeft nog steeds zijn bakkerij en moeder hopst nog steeds van de ene relatie in de andere met als grootste drijfveer zich omringd weten met rijkdom. Iris gaat de auto van haar moeder terugbrengen naar Portugal waar zij sinds twee jaar woont met haar gefortuneerde Philippe. Iris is een aardige, naïeve, mooie jonge vrouw die hoopt zichzelf beter te leren kennen tijdens haar lonely trip. Tot nu toe ging alle energie naar zoontje, ouders, baan en scheiding. Op de dag van vertrek rijdt ze een lifter aan. Het blijkt sportinstructeur Mischa die naar Spanje moet. Ze wordt hevig verliefd op hem maar vindt hem soms wat typisch. Nadat ze eindelijk tot haar grote genoegen samen geslapen hebben, wordt ze alleen wakker en zit er een vreemde kerel naar haar te gluren, die zegt dat Mischa dood is. Hij heet Nick en is een ruige, niets ontziende man die Iris dwingt verder naar haar moeder te reizen met hem als haar nieuwe vriend. Hij blijkt alles van haar – en haar en Mischa – te weten. Iris begrijpt er helemaal niets meer van  en komt terecht in een achtbaan van brute, gewelddadige situaties…

Het boek beschrijft de vierdaagse reis plus een hoofdstuk ‘Thuis’ en ‘Twee maanden later’ om alle losse eindjes een plek te geven (wat mijns inziens niet zo uitgebreid had gehoeven). Enerzijds lees je de wederwaardigheden door Iris’ bril, anderzijds krijg je via een tsunami aan cursieve teksten informatie over de lieden in de andere wereld – veelal de onderwereld – die natuurlijk allemaal een rotjeugd hadden met zuipende vaders en redderende of ontaarde moeders, vechtende en moordende broers en zussen. Aanvankelijk lijken de gebeurtenissen voorspelbaar maar al snel kom je erachter dat niets is wat het lijkt en gaat het cursief een bedenkelijke rol spelen: de spanning verdwijnt grotendeels. De karakters zijn oppervlakkig, ontwikkeling zit er nauwelijks in. Esther Verhoef schrijft fantastische, originele thrillers maar hier schiet ze uit de bocht. Neemt niet weg dat het als tussendoortje prima te behappen is. Je fietst er zo doorheen en sla je het boek dicht dan zie je een práchtige omslag. Dat dan weer wel.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers