Tag archieven: De woestijn van de Tartaren

De woestijn van de Tartaren

Buzzati, Dino – De woestijn van de Tartaren

Na de officiersopleiding lonkt voor Drogo een militaire carrière. Zijn eerste stap op de ladder is het bewaken van de grens. Hij wordt ver van de bewoonde wereld in de vesting Bastiani aan de rand van de woestijn geplaatst.

Het landschap waar Drogo doorheen rijdt op weg daarnaartoe doet hem bijna besluiten rechtsomkeer te maken. Aangekomen bij de vesting wordt hij door een collega nog verder uit de droom geholpen: volgens hem is de vesting achterhaald en valt er niets te bewaken. Dan moet het leven binnen de vesting voor Drogo nog beginnen.

Ortiz en Drogo kunnen het als collega’s goed met elkaar vinden. Meesterlijk hoe Buzzati de gesprekken met de twee weergeeft. Absurditeit, zinloosheid en treurigheid zijn in al hun woorden voelbaar maar worden niet door de mannen als zodanig beleefd. Het is de lezer die de beklemming voelt. Voor de mannen is het een manier van leven. Na twee jaar krijgt Drogo verlof. Hij gaat terug naar zijn dorp maar vlucht als het ware terug naar de vesting. Hij heeft alle aansluiting met het oude leven verloren. Terug in de vesting is er weer de regelmaat van het wisselen van de wacht, de rondes lopen, turen naar de eindeloosheid. Iedereen houdt de illusie in stand dat de vijand kan komen. Een paard bij de muren zorgt voor opwinding en ondefinieerbare bewegingen in de verte zorgen voor een verhoogde paraatheid.

Pas als Drogo oud en ziek in de hospitaalwagen naar de bewoonde wereld wordt afgevoerd, is er het besef dat de tijd als droog zand tussen zijn vingers is geglipt. De intense treurigheid van het besef dat het voorbij is, dringt tot hem door.

Buzzati heeft een spannend verhaal geschreven over het leven in een oersaaie vesting.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies