Baldacci, David – De laatste man
Het ‘Carlie HTR’-team van Web Londons wordt volledig omgebracht bij een, wat eruit zag als, vrij normale operatie. Alleen Web overleeft en dat wordt hem in wezen verweten. Zowel door de vrouwen van zijn manschappen als door de ander FBI-agenten wordt hij met schuine ogen aangekeken. Gesteund door zijn bruuske chef Perce Bates houdt hij zich zo goed als mogelijk bezig met zijn fysieke herstel. Toch wil hij betrokken zijn bij het oplossen van het debacle; hoe kon het in hemelsnaam zover komen? 
Al snel wordt duidelijk dat deze gebeurtenis – de moord op een rechter, een advocaat en een andere FBI-agent – te maken kan hebben met de ontsnapping van de rechtse terrorist Ernie B. Free. Web krijgt de opdracht om samen met zijn collega Romano het gezin Canfield te bewaken. Zij zijn de ouders van het bij de arrestatie van Free omgekomen jongetje David. Maar Gwen en vooral Billy zitten helemaal niet op bescherming te wachten. Dan blijkt er op de enorme paardenfokkerij veel meer te gebeuren dan Web en Romano ooit voor mogelijk hadden gehouden.
David Baldacci’s ‘De laatste man’ is beslist een pageturner. Toch is het niet Baldacci’s beste verhaal. Hoewel wij al lezend redelijk inzicht krijgen in de personages, blijft het een merkwaardig, zwervend plot. De interne strijd bij de FBI, een zich snel ontwikkelende drugsscene, de ouderwetse dealer ‘Big F’, een psychologe die verliefd op de hoofdpersoon en een echtpaar, gedreven door wraak. Over actie hebben we in het verhaal absoluut niet te klagen, maar dit kan de wat rommelige opzet van het boek niet camoufleren. Uiteindelijk komen alle lijnen wel samen, maar het voelt toch allemaal wat geforceerd…
