Tag archieven: De dood vertelt

De man van je leven

Japin, Arthur – De man van je leven

Twintig jaar gelukkig getrouwd. Tilly heeft net te horen gekregen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ze houdt het nog even stil. Het huis opruimen geeft troost. Tilly’s man, Markus, gaat naar een congres. Tilly gaat niet mee. Zij belt Markus op het congres. Iris neemt ‘met Tilly’ op. Markus blijkt zijn maîtresse Iris meegenomen te hebben. Markus weet niet dat Tilly iets van Iris weet.

Een bizarre situatie; terminaal ziek en overspel. Japin probeert van deze niet-grappige situatie iets grappigs te maken. Het wil niet echt lukken, het blijft te geforceerd. Tilly wil niet dat Markus na haar dood alleen blijft. Tilly schrijft, zonder dat Markus het weet,  hem in op een datingsite. Misschien is dit wel haar ultieme wraak op vreemdgaan.

Iris komt als beste kandidaat naar voren. Ironie: Tilly zoekt voor Markus de ideale vrouw voor na haar dood, blijkt echter dat hij die al eerder zelf gevonden heeft. Tilly nodigt Iris uit. Iris heeft geen idee dat het om Markus gaat. Markus doet op dat moment een wandeling. Het wordt oncomfortabel. Iris is te nieuwsgierig om weg te gaan. De confrontatie is een klucht: krampachtig grappig bedoelde kromme dialogen die de lezer op zijn best doen glimlachen. Smoesjes, uitvluchten en misverstanden, te onnozel voor woorden, duren te lang. Het ligt er allemaal duimendik bovenop. Wat krom is, wordt nooit meer recht al praat je de blaren op je tong.

Iris en Markus gaan voor zolang Tilly nog leeft uit elkaar. Markus is verontwaardigd dat Tilly niet eerlijk vertelde dat ze van zijn overspel wist. Het moet niet gekker worden. De vierde figuur in het verhaal is de dood. De dood blijkt de verteller en geeft semi filosofische commentaren op wat er onder de levenden gebeurt. De dood vermaakt zich en heeft geen haast. De kans dat Tilly haar date zal mislopen is immers gering.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies