Maandelijks archief: juli 2022

Kallocaïne

Boye, Karin – Kallocaïne

Het verhaal dat Leo Kall vanuit gevangenschap vertelt, speelt zich af in een nationalistische, gemilitariseerde ondergrondse stad. De stad staat op het punt om een oorlog te beginnen.

De burgers zijn niets meer dan noodzakelijke pionnen, ze zijn geheel ondergeschikt aan het geheel. Het individu is een achterhaald mensbeeld. Kinderen zijn kleine medesoldaten en worden geschonken aan de staat. Ze worden opgeleid – gehersenspoeld – om de stadstaat straks te dienen.

Als mensen al iets anders denken dan wat voorgeschreven is, dan wordt er met niemand over gesproken, ook niet met de partners of binnen het gezin met ouders. In elke woonunit zijn bijvoorbeeld een politie-oor en politie-oog aanwezig. Alles dat anders gaat dan normaal wordt gesignaleerd, elke overtreding van de norm wordt gehoord of gezien. Er is geen privacy. Alles wat burgers doen en laten, wordt gevolgd. Alles is bekend bij de overheid. Bij de minste of geringste afwijking wordt ingegrepen. De controle is onontkoombaar. Alleen gedachten zijn nog veilig. Tot Leo Kall een serum uitvindt waardoor mensen die ingespoten worden hun verzwegen en geheime gedachten gaan vertellen. Het serum heet kallocaïne, genoemd naar hoofdpersoon Leo.

Dat serum lijkt bruikbaar om potentiële verraders en andersdenkenden die de stad mogelijk bedreigen, te ontmaskeren. Het serum wordt dan ook onmiddellijk ingezet. Stilgehouden diepe gedachten, eerlijk verlangen en oprechte twijfel worden zo openbaar. Als echtgenoten al iets intiems met elkaar gedeeld hebben dan wordt dat na het inspuiten van het serum verteld en kan de partner opgepakt worden op basis van zo’n bekentenis. Ook onterechte verdenkingen, jaloerse gevoelens, kinnesinne onder partners en collega’s worden geuit en maken zo slachtoffers. Gedachten blijken manipuleerbaar.

Leo spuit het serum stiekem bij zijn vrouw in. Zij vertelt onder invloed van het serum dat ze hoopt dat de moeders van de stad een nieuwe wereld kunnen creëren, ze vertelt dat ze Leo had willen doden. Leo geeft haar aan bij de autoriteiten.

Dit boek dat in 1940 verscheen, is zeer beklemmend, onheilspellend en helaas met de technische ontwikkelingen van deze tijd, hoogst actueel.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, SF & Fantasy

Ziek

Samson, Gideo – Ziek

‘Dit boek gaat over Belle. Ze ligt van de eerste tot de laatste bladzijde in bed. En dat is niet omdat ze de hele tijd zo moe is.’ is de aanhef van de achterpagina van Gideo Samson’s jeugdboek ‘Ziek’.

Omdat ze opnieuw in het ziekenhuis ligt, zich beroerd, misselijk voelt en ze de dokters eigenlijk niet meer zo vertrouwd, vindt Belle dat ze best wat minder aardig mag doen tegen de mensen om haar heen. Dat wil zeggen, behalve tegen haar opa, want daar is ze echt dol op.

Tegen de verveling heeft Belle een schriftje gehad, waarin ze van alles opschrijft. Ze maakt daarin van haar hart ‘geen moordkuil’. Haar situatiebeschrijvingen zijn behoorlijk raak. Echt fijn vindt Belle de bezoekjes van haar opa en oma, die zijn rustig en lief, zelfs al zitten ze soms uren gewoon bij haar bed. Dan haar vriendinnen van school; Vindt ze ze eigenlijk wel aardig? Nee dus! en dat schrijft ze op in haar dagboek. Iets wat behoorlijk fout gaat als haar vriendin Brie dit leest…

Af en toe is Belle echt irritant. Tegen haar moeder zegt ze dat ze te dik wordt en ook haar vader kan weinig goed doen, wat hij belooft zijn net de ‘uitslagen van een medisch onderzoek. Ze klinken prachtig. En je hebt er niks aan’ en tegen Jantje, haar kamergenootje, vertelt zij dat ze in het ‘dodenkamertje’ liggen, waardoor het ventje helemaal overstuur raakt… Toch, echt hekel krijg je niet aan kleine Belle, ze te kwetsbaar; ‘Ik huil op zijn schouder. ‘Je trui,’ zeg ik. ‘Hij wordt nat.’ ‘Mooi zo,’ zegt opa. ‘Die gaan we dus nooit meer wassen. Dit wordt mijn lievelingstrui.’’ Samson geeft zijn verhaal een open einde; lukt Belle’s laatste operatie?

Samson neemt je in ‘Ziek’ mee naar een meisje van 12, dat erg ziek is en blijft. Er lijkt geen hoop op beterschap. Dat is een behoorlijk pittige invalshoek voor een jeugdverhaal, maar hij slaagt erin om het geheel niet te zwaar te maken. Het boek geschreven in een staccato-stijl, korte zinnen, korte vragen, korte antwoorden. Misschien gaat het wel zo als je echt ziek bent, maar het leest niet echt lekker.. 

‘Ziek’ was Gideon Samsons tweede boek en kwam uit in 2009. Het werd bekroond met de Zilveren Griffel. Hij was daarmee de jongste griffelwinnaar ooit.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Kinderboeken, Recensies

In genade

Curtis, Rye – In genade

Als je bereid bent mee te gaan in het ongeloofwaardige verhaal dan geloof je op een gegeven moment dat het waar gebeurd is. De afloop staat vanaf pagina 1 vast; zo’n twintig jaar na dato vertelt Cloris over haar overlevingstocht.

Het vliegtuigje crasht boven Bitterroot National Forest. Cloris Waldrip, toen 72 jaar, is de enige overlevende. Hulp blijft uit, dus gaat Cloris op pad. In de wildernis wordt ze met vooral zichzelf geconfronteerd.

Ze blijkt niet alleen te zijn, er is een onzichtbare hulp. Pas in het verloop van het verhaal blijkt dat een persoon te zijn die op de vlucht is voor de autoriteiten. Cloris toont haar respect, oordeelt niet en aanvaart de hulp. Keuzes die Cloris maakt zijn navolgbaar al zijn ze lang niet altijd logisch.  Haar veerkracht en haar medemenselijkheid zijn bewonderingswaardig. 

Het noodsignaal werd slecht ontvangen. Toch gaat Debra Lewis op zoek. Zij is ranger in het gebied waar het vliegtuigje neerstortte. Debra is emotioneel in de war. De natuur en de drank zijn haar vrienden. Zij heeft zich indertijd teruggetrokken in een blokhut en doet haar werk van daaruit. Af en toe komen mensen bij haar langs. Mensen die getekend zijn door het leven; ze zijn fascinerend, kleurrijk; karikaturen van zichzelf, over de top. Het levert troosteloze, grappige situaties op.

Bij het gecrashte vliegtuigje ontbreekt het lichaam van Cloris. Debra concludeert dat Cloris dus nog leeft en zet de zoektocht voort, ondanks dat de autoriteiten het zoeken officieel hebben stopgezet. De ontwikkeling van Cloris is interessant. Cloris ontdekt dat aangeleerde en opgelegde patronen vanuit opvoeding, geloof en maatschappij niet de hare zijn. Ze is een meester in zelfrelativering. Cloris blikt nuchter en eerlijk terug hoe ze gedwongen door de situatie zekerheden moest losgelaten.
Het contrast met Debra is groot, Debra worstelt door zonder echt verder te komen. Hoe vast kun je zitten in de ellende. Ik had de neiging die stukken in het verhaal vluchtiger te lezen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

De ketting

McKinty, Andrian – De ketting

Complete ontreddering: een kind is ontvoerd. Het is in gevaar, het wordt met de dood bedreigd. Via de telefoon komt een onmogelijk lijkende opdracht binnen: er moet naast betaald worden een kind van een ander ontvoerd worden. Alsof een ontvoerd kind al niet genoeg is.

Er is iemand die heel veel leed veroorzaakt en veel geld opstrijkt.

Rachel is een gewone vrouw, leeft met haar dochter Kylie, heeft een baan, gezondheidsproblemen en de gewone zorgen zoals iedereen heeft.  Juist het gewone herkenbare maakt dat het verhaal heel dichtbij komt. De dochter van Rachel wordt ontvoerd.

‘De ketting’ is angstaanjagend. Ontvoering gaat opeens niet meer over rijke en invloedrijke mensen. Het gaat over jou en mij juist omdat we gewoon zijn. Ouders worden geraffineerd gemanipuleerd. Ze kunnen geen kant op, daar wordt misbruik van gemaakt. Ze zijn eerst slachtoffers en worden crimineel.

Het boek valt in twee delen uiteen. In het eerste deel wordt alles rond de ontvoering van Rachels dochter in vliegende vaart beschreven. Er zijn verschillende verhaallijnen die strakgespannen staan. Personen worden ondanks de vaart van het verhaal herkenbaar uitgewerkt. In de hectiek van handelen wordt het Rachel heel langzaam duidelijk hoe ingenieus wreed en misdadig dit allemaal in elkaar zit.

McKinty zet een geloofwaardig verhaal neer, angstig dicht bij de lezer. Met zijn vlotte schrijfstijl, onverwachte wendingen en het hoge tempo van handelingen, blijf je als lezer betrokken en wil je weten hoe het afloopt. In het tweede deel gaat Rachel met haar zwager op zoek naar degene die de kwaadaardige opdrachten geeft. Als lezer kennen we inmiddels diegene die achter de ketting zit. Rachel en haar zwager weten niet wat de lezer wel weet en dat maakt het verhaal zenuwslopend. Dit deel is misschien wel spannender dan het eerste.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Tot in de hemel

Powers, Richard – Tot in de hemel

Het boek begint met losse portretten van negen mensen. Er is één gemeenschappelijke noemer: in ieders leven speelt een boom een rol.

De negen kunnen uiteindelijk niet anders dan in verzet komen tegen de meedogenloze respectloze manier waarop met bomen en bossen wordt omgegaan. Wetten beschermen de gevestigde orde, niet bomen, bossen en activisten. Het gaat er hard aan toe…

In het portret wordt met terugwerkende kracht de motivatie zichtbaar die de motor van de negen blijkt te zijn om tot actie over te gaan.

Eerste portret: Nicholas, kunstenaar. Grootvader Hoel plantte een kastanjeboom die uitgroeit tot een ‘wachter’. Tweede portret: Mimi Ma, Chinese, bezit een kostbare rol, een ring en diepe herinneringen aan een gebogen moerbeiboom. Derde portret: Adam Appich geloofde in een verbond tussen hem en de esdoorn.  Vierde en vijfde portret: Ray Brinkman en Dorothy Cazaly. Een linde brengt dit echtpaar samen. Zesde portret: Douglas Pavlicek.  De ex-sergeant plant duizenden Douglas-sparretjes en zegt tegen elk boompje “vaarwel, hou vol”. Zevende portret: Neelay Mehta, beroemd gameontwerper, krijgt een briljante ingeving bij het aanschouwen van onaards leven. Achtste portret: Patricia Westerford leeft als onderzoekster alleen in en voor het bos. Negende portret: Olivia Vandergriff, student. Voor haar huis staat een boom als een levend fossiel van een soort waarmee ooit de hele wereld was bedekt.

Zij voelen de noodzaak bomen te beschermen, zien dat deze een gemeenschap vormen, dat elke boom uniek is en vechten om bomen en bossen te behouden. Alle negen ondervinden de consequenties van hun daden. Het loopt niet altijd goed af. In de wetenschap is inmiddels veel bekend. In de tijd waarin dit boek zich afspeelt, wordt die kennis pas ontdekt, verwarrende kennis. Bomen blijken te voelen, te horen en te bewegen, zorgen voor elkaar, beschermen en helpen elkaar. Zij overleven de mensheid, als wij ze niet voor die tijd hebben uitgeroeid.

Prachtig boek over liefde, trouw, verzet, anarchie en volharding én uitgebreide kennis over bomen. Een boek dat niet het irritante en zweverige van een knuffelaar heeft en mijn kijk op bomen en de mensheid heeft veranderd. Meer dan fascinerend.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies

De gunst

French, Nicci – De Gunst

Na een feestje rijden vier jongelui ’s nachts naar huis met Jude, die het minst gebruikt heeft, achter het stuur. Er klinkt een gil en de auto raakt met gierende banden van de weg. Liam, die naast haar zit, belt kalm de ambulance.

Ze overleven het alle vier.
Jude is hevig tot op het bot verliefd op de betoverende knappe Liam, de eigenaar van de auto, en ziet hem als een vakantievriendje want: zij gaat medicijnen studeren en Liam is een flierefluiter die de toekomst neemt zoals die op hem afkomt.

10 jaar daarna werkt Jude tevreden als geriater in een ziekenhuis in Londen en gaat binnenkort trouwen met Nathan, een stabiele, fatsoenlijke man. Na een nachtdienst staat Liam opeens voor haar neus en vraagt haar om een gunst. Vanaf dat moment staat haar leven op zijn kop. Ze verliest ‘Nat’ en Liam, komt via allerlei omwegen terecht in een krakkemikkig huis met bewoners die er uitzien van paradijsvogels tot schooiers. Allemaal verbergen ze wat, zetten grote vraagtekens bij haar band met Liam en waarom hij háár om de gunst vroeg. Komt zij zonder kleerscheuren uit de idiote chaos van gebeurtenissen?

Dit boek ademt een andere sfeer dan de andere Nicci French-boeken. De vrij lange proloog en hoofdstuk 1 zijn helder: Nicci French-eigen. Daarna ontwikkelt het verhaal zich tot een cocktail van bizarre, gewelddadige maar ook betoverende gebeurtenissen met de smaak van roekeloosheid, leugens, dreiging, dood, afkeer en aantrekkinskracht. Het is één grote bonte wirwar met ertussendoor – soms wat breed uitgesponnen – beschrijvingen van wat er in hoofdpersoon Jude omgaat. De nette, beschaafde, meelevende jonge vrouw die een totaal andere wereld wordt ingezogen, mede door regelmatig vreemde, domme keuzes te maken. De karakters van alle mensen zijn prima uitgewerkt.
Het boek is onwerkelijk, over de top maar leest als een trein en als een detective: who did it? En ik vroeg mij af: hoe krijgen ze het bij elkaar verzonnen?

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies