Arlidge M.J. – In de maneschijn, in het bos schuilt iets duisters
In het bos op het kampeerterrein zetten Tom en Melanie hun tent op. Een weekend voor de boeg om te genieten van elkaar, de rust en de natuur om je heen. Het wordt donker, de nachtmerrie begint.
De volgende dag wordt, vastgenageld aan een boom, het lichaam van Tom gevonden. Inspecteur Helen Grace leidt het rechercheteam en gaat op onderzoek. Er zijn meer verdachten. Het onderzoek schiet niet op. Journaliste Emilia Garantina start een eigen onderzoek.
Een van de tips is zo voor de hand liggend dat die door het politieteam genegeerd wordt. Uiteraard is dit de doorslaggevende tip die leidt tot de moordenaar. Nathaniel Martin wordt aangewezen als verdachte. Hij moet zich in het bos hebben verstopt. Het bos wordt uitgekamd. Een van de politiemensen volgt een spoor en wordt door Martin overmeesterd. Inspecteur Hudson van Helens team mist haar ineens, zoekt en roept haar. Martin schrikt, vlucht een hutje in en verdwijnt spoorloos. Hij blijkt goed voorbereid te zijn. De ontknoping is verrassend en wreed en tegelijkertijd vergezocht.
Het verhaal leest vlot. Korte hoofdstukken, beeldend geschreven en het een is nog niet volbracht of de volgende wending komt er alweer aan. Voortdurend wordt de lezer op het verkeerde been gezet. Terwijl de vaart in het verhaal zit duurt het zoeken naar verdachten te lang, is het ontsnappen van Martin met een politiemacht in het bos ongeloofwaardig en voegt het privéleven van Helen niet echt iets toe.
