Persson, Leif G.W. – Vrije val
“De waarheid is geen recht waar iedereen aanspraak op kan maken. We hebben te maken met een praktisch probleem dat we moeten oplossen, moeilijker dan dat is het niet.”
Met de eerste pagina van ‘Vrije val’ wordt al heel goed verwoord wat Persson ons gaat vertellen. Hoofdcommissaris van de Rijksrecherche Lar Martin Johansson roept de dag na zijn vakantie vier van zijn beste mensen bij elkaar. Inspecteur Anna Holt, hoofdinspecteur Jan Lewin, hoofdinspecteur Lisa Mattei en hoofdinspecteur Yngve Flykt. Flykt geeft leiding aan het Palme-rechercheteam, dat nu al jaren tevergeefs probeert te ontrafelen door wie en waarom de moord op Olof Palme in 1986 is gepleegd.
Johannsen geeft zijn tegenstribbelend team de opdracht om met een frisse blik te kijken naar alle documenten, geluids- en beeldopnamen en leads die er zijn. Nog geen dag later brengt het grootste Zweedse dagblad al een kritisch voorpagina-artikel over dit hernieuwde onderzoek en wordt er bij het OM en in regeringskringen weinig enthousiast gereageerd. Maar heeft het team enige kans in de kamers vol met ordners en ander materiaal?
Vrije val is een typische Zweedse misdaadroman, waarin Persson zich waagt aan een gevoelig en uitgekauwd onderwerp. Hoewel ik een liefhebber ben van de trage opbouw van Zweedse politiethrillers, moet je m.i. bij ‘Vrije val’ wel heel veel geduld hebben, voordat het verhaal enige snelheid kent. Toegegeven, we kennen tegen die tijd alle karakters, zonder uitzondering en weten dat lang niet iedereen enthousiast is over Johanssons idee. Maar dat het verhaal in de helft van het aantal hoofdstukken zou hebben gepast, lijkt mij geen verkeerde gok.
Ook het versnijden van verleden naar heden en het aftellen naar het plot brengen geen extra snelheid of spanning. Die spanning komt pas in de laatste twee hoofdstukken, vol verrassende wendingen.
Vrije val, van Leif G.W. Persson, traag en weinig spanning, zelfs voor de liefhebbers van dit genre.
