Heijden, A.F.Th. van der – Mooi doodliggen
Om aan de Russen te ontkomen wordt de moord op onderzoeksjournalist Moerasjko in scène gezet. Het plan van de geheime dienst van Oekraïne is dat Moerasjko na een paar dagen herenigd wordt met zijn gezin en op een onbekende plek een nieuw leven kan opbouwen. Op weg naar de avondwinkel wordt Moerasjko in de hal van zijn flat zogenaamd doorzeefd en afgevoerd naar het lijkenhuis.
Het hoofdstuk in het lijkenhuis is waanzinnig mooi. Daar leert de lezer Moerasjko kennen. Een man nog steeds stapelverliefd op zijn vrouw, een man die verknocht is aan zijn werk, een man met grote moed die mistanden genadeloos aan de kaak durft te stellen en overheden trotseert.
In gesprek met de doden neemt Moerasjko het besluit het lijkenhuis te ontvluchten en zich als zichzelf te melden bij de persconferentie over zijn eigen (zogenaamde) dood. Deze actie neemt niemand hem in dank af. Zijn vrouw Yulia scheidt van hem, hem verwijtend dat hij weet dat zij eindeloos veel van hem houdt en haar met zijn schijnexecutie toch in een immens verdriet heeft gestort. De geheime dienst trekt de handen van hem af. Collega’s branden hun vingers niet. Alleen een bevriende collega-journalist Natan Haandrikman houdt contact. Ook hij werkt net als Moerasjko aan de vliegramp MX17. Uiteindelijk is er geen happy end: de Russen weten hem te vinden.
Van der Heijden noemt de president van Rusland President Tsaar, de president van Amerika Trumpet en het is natuurlijk duidelijk wie hij bedoelt. Hij zet de twee presidenten in nog een geweldig hoofdstuk, genadeloos neer. Van der Heijden mixt fictie en werkelijkheid op zo’n manier dat de werkelijkheid zich openbaart. Het levert schokkende inzichten op. Het verhaal is met de huidige oorlog in Oekraïne meer dan actueel.
