Auteursarchief: Raphaël

De geheimen van de kostschool

Riley, Lucinda – De geheimen van de kostschool

Op St. Stephen’s School in Norfolk sluipt iemand het slaapgebouw Fleat House binnen. De volgende dag wordt leerling Charles Cavendish dood in zijn kamer gevonden. Inspecteur Jazz Hunter krijgt opdracht de zaak te onderzoeken. Eigenlijk heeft ze er niet veel zin maar als ze de ontroostbare moeder van Charles spreekt, ziet ze geen weg terug en gaat op zoek naar de waarheid. Jazz komt steeds meer te weten van wat zich afspeelt binnen de muren van de school met rector Robert Jones als bewaker van het ‘fort’. Hij is als de dood dat de reputatie van zijn exclusieve school aan gort gaat, bang om jongens van gegoede families te verliezen. Jazz moet zich door heel wat obstructies heen werken en krijgt te maken met een duister verleden en hartverscheurende geheimen waardoor het onderzoek almaar uitdijt en meerdere moorden volgen.

Deze misdaadroman bevat een echt Riley-verhaal: onderhoudend, razend spannend van begin tot eind en zeer leesbaar door haar ongeëvenaarde schrijfstijl. Haar familie gaf na haar dood het boek in 2021 uit. Zoon Harry in ‘Woord vooraf’: “Het is Lucinda’s werk geschreven in 2006.”

De karakters van de mensen zijn uitstekend uitgewerkt. Je kent ze van haver tot gort, weet hun goede, minder goede en slechte eigenschappen en krijgt ondanks alles begrip voor de soms laakbare situaties die zij veroorzaken. De hoofdpersoon is inspecteur Jazz Hunter, een knappe jonge vrouw met een prachtig karakter, een rots in de branding te midden van angst, tumult en waanzin.
Het verhaal is chronologisch opgezet en indien nodig stapt Riley even het verleden in.
Heel knap gaat zij om met opbouw van spanning. Door het complete boek en zeker in het begin worden bijna elk hoofdstuk én binnen het hoofdstuk passages afgesloten met een cliffhanger, een open plek, die nopen tot dóórlezen.
Meerdere motieven liggen aan het verhaal ten grondslag. Wraak is er een van, maar wraak komt nooit alleen. Het wordt in dit verhaal gevoed door afschuw, angst, wanhoop, verloren liefde. Een ander motief als doorzetten en nooit opgeven verwoordt Lucinda’s familie zelf: “Gooi de handdoek nooit in de ring – dat deed Lucinda ook niet”.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers, Uncategorized

De Stormroos

Bomann, Corina – De Stormroos

Annabel Hansen komt terecht in een kindertehuis als haar moeder verdwijnt en groeit op bij haar pleegouders. Ze is net gescheiden van Jan en komt met haar dochter Leonie te wonen aan de Baltische Zee in Binz in een schitterend oud, gemeubileerd huis vlakbij het strand. Annabel is reclamespecialist en  krijgt een opdracht van Joachim Hartmann, eigenaar van een geheel verbouwd hotel, om hier een reclamecampagne voor op te zetten.  
Bij toeval ziet zij een oud schip uit 1940 te koop liggen dat als oorlogsviskotter is gebruikt om mijnen te ruimen en daarna is omgebouwd tot passagiersschip. Samen met een andere gegadigde Christian Merten koopt ze de kotter. Beiden zijn weg van het schip en later ook van elkaar. Zij vindt op de kotter een brief van ene Lea die het begin vormt van een intensieve emotionele ontrafeling van allerlei vragen en kwesties die opdoemen. Brengt deze rollercoaster de rust waar Annabel zo naar verlangt?

Bomann schreef een goede chicklit. Opzet en stijl lijken erg op die van Lucinda Riley en zij wordt dan ook vaak ‘de nieuwe Riley’ genoemd. Verschil is dat Bomann wat vaker in het verleden duikt niet van een maar van verschillende personen. We lezen – soms iets te – uitgebreid over het verleden van Annabel, Christian, Lea, haar moeder en de eigenaar van het schip. Haar schrijfstijl leest prettig, de mensen komen tot leven, je loopt met hen mee en begrijpt hun acties ook al zijn die soms laakbaar. Bomann weet het verleden slim te verwerken met het heden. Zij schetst een ontluisterend beeld van de spanning in Oost-Duitsland tijdens de oorlog, hoe inwoners werden gevolgd en werden gedwongen in de pas te lopen, hoe gezinnen uit elkaar werden gereten en hoe de Stormroos een beslissende rol speelde in Annabels verleden.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, Chicklits, eBooks, Fiction

Veenbrand

Fossum, Karin – Veenbrand

Een 4-jarige kleuter en zijn moeder worden vermoord gevonden in een oude caravan; op de vloer ligt een bebloed mes. Inspecteur Conrad Sejer en collega Jacob Skarre onderzoeken de moord.
De kleuter is Simon, die woont bij zijn moeder Bonnie. De vader is uit beeld. Bonnie is een lieve vrouw, werkt met hart en ziel in de gezinszorg, wil iedereen tevredenstellen en krijgt dus alle moeilijke cliënten. De band tussen moeder en zoon is heel hecht.
Eddie, zoon van Mass, is licht gehandicapt: hij heeft een gedragsstoornis. Eddie is groot, dik en werkt niet. Hij heeft hond Shiba en is altijd bang dat zijn moeder iets overkomt. Zijn vader en de hele familie is dood. Eddie leest rouwadvertenties, puzzelt en gedraagt zich meestal redelijk onaangepast.
Sejer en Skarre volgen alle mogelijke sporen minutieus en natuurlijk wordt het raadsel van de moord opgelost: waarom moesten die zachtaardige moeder en haar zoontje dood?

Er zijn drie verhaallijnen: Bonnie en Simon, die van een moeilijk bestaan met weinig geld en almaar gesappel eindelijk door toedoen van een mecenas uitzicht hebben op een riant bestaan. Mass en Eddie, die zich geen leven kunnen voorstellen zonder de ander en proberen zich in te dekken bij een mogelijk verlies. De laatste verhaallijn is die van Sejer en Skarre en hun verwoede pogingen klaarheid te brengen in de moorden. Overigens strooit Fossum je ook een berg zand in de ogen door talloze andere lijntjes uit te gooien.
Het vertelperspectief wisselt regelmatig tussen 2005 en 2004. De karakters van de personen zijn uitgebreid beschreven. Hun angsten, twijfels, handelen en denken. Daar is Fossum een meester in!
Wat tegenvalt is de schrijfstijl. In tegenstelling tot haar vorige boeken is deze, zeker in de eerste helft, te weinig boeiend, zelfs vaak saai. Daarna krijgt het verhaal meer vaart en uiteindelijk weet Fossum toch nog te verrassen met een opzienbarende plot.
De titel is perfect gekozen. Waarom? Daar kom je achter als je ‘Veenbrand’ leest.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Ik ga leven

Gül, Lale – Ik ga leven

Lale groeit op in een Turks-islamitisch gezin met broer Halil en zusje Defne in de Amsterdamse Bijlmer. Al snel loopt ze tegen de streng islamitische opvoeding van haar moeder op en hoe ouder Lale wordt hoe ernstiger de conflicten binnen maar ook buiten het gezin. Ze zoekt een uitlaatklep en schrijft haar pijn en woede van zich af. Dit boek is de weerslag ervan. Het is een schreeuw om aandacht, hulpeloos en hopeloos, een onderzoek naar de grenzen van haar geloof en de gemeenschap waar ze in opgroeit.

Het is een onvoorstelbaar relaas, goudeerlijk, zichzelf niet sparend, met de nodige humor en barstensvol vragen en eigen opvattingen. Zij wordt heen en weer geslingerd tussen haar zelf verworven westerse waarden en normen en die van haar “verwekkers”, waar ze zowat letterlijk in stikt. Haar verhaal schrijnt, het doet pijn.

Gül studeert Nederlands aan de UVA en bedient zich van een rijke, vaak grove woordenschat. Haar beschrijvingen zijn meestal messcherp, soms prozaïsch. Ze trekt fors van leer over onder andere de heersende ge- en verboden in het gezin die alleen voor dochters gelden en laat geen spaan heel van de ‘idiote’ vermenging van kerk en staat in Turkije, de afgrijselijke vakanties op het stinkende platteland in haar vaderland, de Koranschool in A’dam, de opvoeding door haar moeder. Gelukkig blijkt de woning te klein voor het gezin met 3 opgroeiende kinderen en Lale kan bij haar oma – Karbonkel – tegenover het ouderlijk huis wonen, met wie zij een goede band heeft en wat meer vrijheid krijgt. Lale had een geheime warme, liefdevolle relatie met haar vriend Freek, die zij helaas verbreekt.

Gül was met haar autobiografische debuutroman in 2021 winnares van de NS publieksprijs. Doordat ze afstand neemt van de streng islamitische opvoeding haalt ze de woede van de islamitische gemeenschap op haar hals en thuis breekt de hel los. De reacties zijn: 80% positief en de rest negatief wat haar tot de uitspraak ontlokte: “Ik heb veel meer lotgenoten dan ik dacht”.

Zij gaat leven en wil gelezen worden.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Non-fiction, Recensies

De gunst

French, Nicci – De Gunst

Na een feestje rijden vier jongelui ’s nachts naar huis met Jude, die het minst gebruikt heeft, achter het stuur. Er klinkt een gil en de auto raakt met gierende banden van de weg. Liam, die naast haar zit, belt kalm de ambulance.

Ze overleven het alle vier.
Jude is hevig tot op het bot verliefd op de betoverende knappe Liam, de eigenaar van de auto, en ziet hem als een vakantievriendje want: zij gaat medicijnen studeren en Liam is een flierefluiter die de toekomst neemt zoals die op hem afkomt.

10 jaar daarna werkt Jude tevreden als geriater in een ziekenhuis in Londen en gaat binnenkort trouwen met Nathan, een stabiele, fatsoenlijke man. Na een nachtdienst staat Liam opeens voor haar neus en vraagt haar om een gunst. Vanaf dat moment staat haar leven op zijn kop. Ze verliest ‘Nat’ en Liam, komt via allerlei omwegen terecht in een krakkemikkig huis met bewoners die er uitzien van paradijsvogels tot schooiers. Allemaal verbergen ze wat, zetten grote vraagtekens bij haar band met Liam en waarom hij háár om de gunst vroeg. Komt zij zonder kleerscheuren uit de idiote chaos van gebeurtenissen?

Dit boek ademt een andere sfeer dan de andere Nicci French-boeken. De vrij lange proloog en hoofdstuk 1 zijn helder: Nicci French-eigen. Daarna ontwikkelt het verhaal zich tot een cocktail van bizarre, gewelddadige maar ook betoverende gebeurtenissen met de smaak van roekeloosheid, leugens, dreiging, dood, afkeer en aantrekkinskracht. Het is één grote bonte wirwar met ertussendoor – soms wat breed uitgesponnen – beschrijvingen van wat er in hoofdpersoon Jude omgaat. De nette, beschaafde, meelevende jonge vrouw die een totaal andere wereld wordt ingezogen, mede door regelmatig vreemde, domme keuzes te maken. De karakters van alle mensen zijn prima uitgewerkt.
Het boek is onwerkelijk, over de top maar leest als een trein en als een detective: who did it? En ik vroeg mij af: hoe krijgen ze het bij elkaar verzonnen?

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies

De Jongen, de Mol, de Vos en het Paard

Mackesy, Charlie – De Jongen, de Mol, de Vos en het Paard

Een verhaal over een jongen, die eenzaam is tot de mol zijn pad kruist. Samen kruipen ze op een boomtak en kijken naar de wildernis die wel op het leven lijkt: eng maar mooi. Ze stellen elkaar vragen, praten over van alles wat hen bezighoudt. Wat voorbeelden: Wat wil jij worden? Lief, antwoordt de ander. Wat lijkt jou de grootste tijdverspilling? Jezelf met anderen vergelijken. De jongen peinst: Ik vraag me af of er ook een school is waar je kunt afleren.
Ze komen een vos in een valstrik tegen die door de mol wordt bevrijd. De vos schenkt hem een hart van blaadjes en redt hem van de verdrinkingsdood. Dan ontmoeten ze een paard. Gevieren stappen ze verder de wildernis door …

Inmiddels zijn alle superlatieven al gebruikt om dit boek de grootste lof toe te zwaaien. En terecht. De eenvoud in de razend knappe tekeningen en in de taal doet wonderen bij de lezer. Er straalt een rust vanuit, begrip, ontspanning, roept gevoelens van ontroering en een glimlach op. De vriendschap tussen de jongen en de dieren geeft een kijk op ons mensen. Hun gesprekken bevatten een keur aan wijze levenslessen over liefde, vreugde, inkeer, van jezelf houden, het goed is goed genoeg, vriendschap en nog veel meer. Alles verwoord in gesprekken tussen de jongen, de mol, de vos en het paard.
In 2020 waren er vijftien herdrukken in negen maanden dankzij de bescheiden geweldenaar Charley Mackesy en de onovertroffen vertaler Arthur Japin.

Lezen alsjeblieft, het is je reinste filosofie in een poëtische warme jas.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur, Recensies