Archipel van de hond

Claudel, Philippe – Archipel van de hond

De Oude Vrouw vindt op het strand van een eiland drie lijken van jongemannen, bootvluchtelingen. Samen met wijnbouwer Amerigo, Zwaardvisser, de Burgemeester, de Dokter en de vreemdeling de Onderwijzer worden de lijken in plastic gewikkeld, door Burgemeester en Zwaardvisser op een veilige plek opgeborgen en later elders verdonkeremaand. De Onderwijzer is het per se niet eens met de gang van zaken. De burgemeester echter houdt met instemming van de anderen hem voor dat anders het Thermenproject mislukt, een groots complex dat moet zorgen voor nieuwe aanwas van bewoners, toeristen enz. Dat gaat niet gebeuren als de pers het eiland afficheert als een plek waar continu dode bootvluchtelingen aanspoelen. De Onderwijzer laat het er niet bij zitten en dreigt de media in te schakelen. De Burgemeester wil de gebeurtenis koste wat kost onder het tapijt schoffelen…

Het boek begint met een aanklacht aan ons, de lezers. Net als in zijn ‘Grijze zielen’ en ‘Brodeck’ is het verhaal een “tijdloze reflexie op de menselijke natuur en de keuzes die we maken in de wereld waarin we leven. Egocentrisch, haat, onverschilligheid, in voor eigen gewin, vluchtig, egoïstisch. Kortom, geen fraai beeld.”
Een beklemmend, ontluisterend verhaal in de stijl geschreven die de hand van Claudel zo typeert: raak, soms poëtisch en altijd alsof hij een muziekstuk componeert.
Nu echter geen lieflijkheid maar alleen harde noten van razernij, kleingeestigheid en schuldige onschuld. Om je voor te schamen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Literatuur, Recensies

Reacties zijn gesloten.