Maandelijks archief: september 2014

Een vrouw op de vlucht voor een bericht

Grossman, David – Een vrouw op de vlucht voor een bericht

Het verhaal speelt zich af in Israël dat in staat van alarm verkeert. Ora vlucht haar huis uit als haar zoon Ofer zich vrijwillig aanmeldt bij het joodse legioen op de Omslagwestelijke Jordaanoever. Zij vindt dat als zij niet thuis is, het bericht van zijn eventuele dood haar niet kan bereiken en hij zo misschien wordt gered. Ora is niet nogmaals opgewassen tegen het smartelijke, lange wachten dat zij moest ondergaan toen haar oudste zoon Adam in het leger diende. In haar vlucht neemt zij Avram, vader van Ofer, mee op een trektocht door de bergen in Galilea. Een tocht die zij en Ofer eigenlijk eindelijk zouden maken. Tijdens deze tocht komen beiden opnieuw tot elkaar met name door de niet-aflatende wil van Ora Avram te vertellen over haar gezin: zij, haar twee zonen en hun verschillende vaders.

Het boek begint met een ontroerend mooie weergave van de toenaderingen van meisje Ora en jongens Avram en Ilan, 16 jaar en alle drie doodziek in een verlaten hospitaal in Jeruzalem. Ilan, klasgenoot van Avram, is beeldschoon en bijna dood. Avram is klein van gestalte, erg zinnelijk en sensitief. Daarna gaat het verhaal verder in het heden met continu flashbacks.
Ora vertelt haar eigen geschiedenis, die van Ofer, Ilan en Adam terwijl het verleden van Avram zich in zijn gedachten en overpeinzingen afspeelt. Langzaam maar zeker vallen voor de lezer alle puzzelstukjes in elkaar. Groots is de allesoverheersende drang van de moeder Ora om haar gezin in stand te houden, het allesomvattende thema van het boek. Meest belangrijke motieven zijn liefde, lijden, oorlog, ruimdenkendheid, je eigen weg kiezen, ouderschap.
De stijl en structuur vind ik volmaakt. Bijna 700 pagina’s lang word je het verhaal ingetrokken. Hoe? Door de afwisseling van prachtige natuurbeschrijvingen met beschrijvingen van confrontaties tussen mensen, van ontluisterende situaties in de oorlog, van emoties die in het innerlijk van mensen woeden. Je ruikt de aarde, knijpt je ogen samen, gaat op in het geweld.

David Grossman is een van de beroemdste schrijvers van Israël. Dit boek begon hij te schrijven toen zijn oudste zoon bijna afzwaaide en zijn jongere broer, die later om het leven kwam in Zuid-Libanon, in dienst ging. Grossman had de hoop dat het boek hem zou beschermen.
David Grossman-1Een hartverscheurende, openhartige roman die mede door ook een dosis fijnzinnige humor zeer leesbaar en de moeite waard is. Ik raad u aan er wel rustig de tijd voor te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Literatuur, Recensies

Veertig rozen

Hürlimann, Thomas – Veertig rozen

In een katholiek-Zwitsers stadje wordt op 29 april 1926 Marie Katz geboren in een joodse familie uit een artistiek intellectueel milieu, afkomstig uit Oost-Europa. Zij Omslag 40 rozenkrijgt een degelijke burgerlijke opvoeding en trouwt met de opportunistische politicus van eenvoudige komaf Max Meier. Dit huwelijk betekent voor Marie een ommekeer.
Het verhaal begint met de verjaardag van Marie Katz. Straks zal ze, zoals elk jaar, veertig rozen krijgen van Max, haar man. “Was het niet lief van Max dat hij de werkelijke leeftijd van zijn vrouw in een toverboeket liet verdwijnen? Jong moet ze blijven, elk jaar weer. Veertig moet ze worden, elk jaar weer.”
Marie schikt zich in de rol van echtgenote, ook schikt ze zich in de rol van pianiste, opgelegd door haar vader. Het Franse adagium van haar vroegtijdig overleden moeder – ‘on a du style’ – wordt nu haar motto in een leven van tragische grandeur. Haar eigen wil en identiteit zijn haar onbekend, ze draagt een masker waarachter ze zichzelf en haar leeftijd kan verbergen.

Hürlimann is een meester-stilist. “Zijn zinnen zijn van porselein” schreef een recensent. Mooier kan ik het niet opschrijven dus haal ik ze hier aan. Heel precies en heel broos zijn de woorden, die de schrijver kiest. Een greep: “…begon het stadje zich uit de heiigheid te pellen, en de plezierboot, waar aan de schoorsteen al de sjaal van een rookwolk hing,…”. “…zette een strohoed op, die naar talloze allang uitgegloeide zomers rook.”
Het is een gevoelig verhaal dat gaat over jeugd tegenover ouderdom, het huwelijk en het eeuwige rollenspel dat Marie speelt gedurende haar hele leven. Al deze thema’s voorziet de schrijver van subtiel ironisch commentaar. Ook krijgt de lezer een inkijkje in de Zwitserse antisemitische houding tijdens en na de Tweede Wereldoorlog waarin het gezin zich moet handhaven.

Hürlimann schreef meerdere toneelwerken, en romans als Het tuinhuis, De Grote Kater en Juffrouw Stark.
Thomas HürlimannIk vond het een prachtig, ook beklemmend boek met een tragische afloop. Maar laat u zich niet afschrikken want de schrijfstijl is fenomenaal. Literatuur met een Hoofdletter.

 

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Literatuur, Recensies