Maandelijks archief: juni 2013

Stoner

Williams, John – Stoner

William Stoner wordt geboren in 1891 als enig kind van een boerenfamilie. Zijn afkomst is bescheiden en hij is voorbestemd om later de boerderijOmslag Stoner over te nemen waar hij al op werkt. Het loopt anders. Zijn ouders stimuleren hem naar de landbouwhogeschool te gaan aan de universiteit van Colombia. Daar switcht hij na een paar jaar naar Engelse letterkunde. Dan beschrijft het boek de loopbaan van een universitair docent Engels: zijn onderwijs, wat hij leest, schrijft, zijn vriendschappen en zijn liefde voor de geïdealiseerde bankiersdochter Edith waarna verbittering volgt, ook voor zijn dochter Grace. Hij groeit uit tot een goede docent maar is wars van de interne politieke spelletjes. Er volgt een liefdesrelatie met de jonge docente Katherine Driscoll die wordt gekenmerkt door passie en diepe sensualiteit. Een lichtpunt in de duisternis van zijn huwelijk, dat wordt gekenmerkt door seksuele onverenigbaarheid. De relatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft in de anonimiteit, stil en alleen.

Na het lezen van de eerste pakweg zestig pagina’s vroeg ik me teleurgesteld af: “En dit boek zou mijn hele leven na lezing moeten veranderen?” wat alle recensies in volle overtuiging beweerden. Na 318 bladzijden was ik overtuigd. Niet van de verandering in mijn leven maar wel van de schoonheid van het boek: de onbeduidendheid, de saaiheid die in het begin van de pagina’s afdruipt, wordt als het ware omhooggetild. De schrijver maakt het tot een statement van de hoofdpersoon door alles wat Stoner bezighoudt en wat hem overkomt ongelooflijk helder te beschrijven en door rotsvast achter hem te staan. Dit boek gaat over de liefde in al zijn verschijningsvormen en alle krachten die daar tegen ingaan. Volgens de schrijver is Stoner een échte held en had geen triest maar een bijzonder goed leven: hij hield van zijn vak, dat hem een identiteit gaf en hem maakte tot wat hij was.

John WilliamsEen onwaarschijnlijk schitterende roman. Wat bleef hangen? Liefde staat centraal in alles wat een mens doet. Als ik u was, zou ik beginnen met houden van uzelf, neerzijgen op de bank en dit boek lezen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Literatuur

Meisje met de negen pruiken

Stap, Sophie van der – Meisje met de negen pruiken

Een eerlijk, oprecht recht-op-en-neerboek. Niet geromantiseerd maar puur. Zo schrijft Sophie van der Stap. Het is niets meer en niets minder, hetOmslag Meisje met de negen pruiken is zoals het is.
Allemaal termen om mijn bewondering uit te drukken voor haar schrijfstijl, haar lef om haar lichaam en geest bloot te geven, haar naakte waarheid. Alles en iedereen is echt: de dokters, de zusters, haar familie, vrienden en vriendinnen, haar pruiken, de kroegen en het ziekenhuis en haar “lange vriend”, de slang met de chemo die de kankercellen moet doden.

Het verslag start op 17 februari 2005 en eindigt op 23 juni 2006 met een epiloog in februari 2008.
Ik vind het boeiend om te lezen maar ook confronterend. Stel dat zoiets mij overkomt. Door haar verhaal komt de kanker dichterbij dan ooit en vallen passages de lezer rauw op zijn dak. Er valt echter ook veel te schateren. “Ik wou dat er een dokter was met meer gevoel voor tumor.” En de hilarische verklaring over de oorzaak van haar plotselinge bewusteloosheid in juni 2006.
Ook kritische noten schuwt de schrijfster niet: bloedmonsters die kwijtraken, infuusnaalden die 3x misgestoken worden door een anesthesist, dossiers die zoekraken, beslissingen die van toeval afhangen, dokters die allemaal iets anders beweren.

Misschien is het meest opvallende het allesoverheersende gevoel van behoefte aan geborgenheid, weg kunnen kruipen in een paar armen, troostende woorden, aaien, zachte kusjes, strelende handen.
De negen pruiken staan voor haar stemmingen, haar 9 subpersoonlijkheden, die haar helpen de kanker te overwinnen.  Gevoelens van wanhoop, onzekerheid, angst voor de dood, verliefdheid, liefde, euforie, berusting gaan als een achtbaan door haar heen.
Sophie van der Stap
Meisje met de negen pruiken is een monument voor iedereen die vecht, soms gedurende hun hele leven, tegen de dood, die kanker heet.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Non-fiction, Recensies

Het weerzien

Gerrard, Nicci – Het weerzien

Een boek over dood en liefde maar ook over vriendschap, samen, zorgen voor, overgave, optimisme, weerloosheid. Kortom, een boek met gevoelOmslag Het weerzien1 echter op zijn Nicci Gerrards dus nergens zo overdreven dat je een adempauze nodig hebt en even uit het boek wilt verdwijnen. Integendeel.

Marnie Still krijgt in Londen een telefoontje van haar jeugdvriend Oliver die zegt dat ze naar hun gezamenlijke vriend Ralph in zijn buitenhuis moet komen omdat hij op sterven ligt en “haar wil zien”. Oliver heeft een vlucht voor haar geboekt vanaf Stansted naar Schotland. Na wat geregel vertrekt ze halsoverkop naar het vliegveld en vanaf dat moment neemt haar leven een andere wending.
Ralph is er heel slecht aan toe en Marnie vraagt zich hardop af wat ze kan doen, hoe ze kan helpen. “Vertel me over ons. Vroeger. Herinneringen. Ik kan niet tegen stilte. Vertellen.” En Marnie vertelt, een heel boek lang. Wat is er precies gebeurd waardoor Marnie, Oliver en Ralph uit elkaar dreven? Haar herinneringen komen in alle hevigheid boven.

Haar verhaal is geschreven in de derde persoon en wordt regelmatig afgewisseld met de overigens minimale maar zeer intense gebeurtenissen uit het heden: de verpleegster die dagelijks Ralph komt verzorgen, de gesprekken tussen Oliver en Marnie en hun korte wandelingen, het houthakken, koken voor hun drieën, eten. Ralph is te zwak om te praten en zijn reacties op de verhalen van Marnie worden cursief weergegeven. Een mooie, ingenieuze vondst mede waardoor het verhaal levendig en boeiend blijft.
Gerrard blijft een meester in het beschrijven van karakters en de ontwikkeling ervan. Soepel worden precaire, ongemakkelijke situaties, gevoelens en uitingen daarvan verwoord. De jeugdige overmoed enerzijds en onzekerheid anderzijds zullen u doen glimlachen. De sterke band tussen de jongeren zult u herkennen evenals de zoektocht van ieder met vallen en opstaan naar volwassenheid. De tederheid van Marnie en Oliver voor Ralph, de broosheid van lichaam en geest die onvermijdelijk opgaan in de dood.
nicci gerrard2Met recht een psychologische, literaire roman. Een om er in op te gaan…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Literatuur, Recensies