Maandelijks archief: december 2012

DNA

Cook, Robin – DNA

Boeken van Robin Cook staan mijns inziens bijna altijd garant voor bijna voelbare spanning. Zo begon ik ook aan dit boek en inderdaad word je vanaf het eerste hoofdstuk gepakt door het verhaal. De James Bond-achtige actie in het begin moet wat wennen, maar al snel wordt duidelijk dat ook hier weer de medische wereld en de misdaad op Robin Cook-achtige wijze aan elkaar gekoppeld worden. 

Na bijna twee jaar komt Laurie Montgomery  terug van zwangerschapsverlof in haar functie als New Yorkse forensisch patholoog. De ziekte van haar zoontje is in volledige remissie en ze vindt het verantwoord en veilig om weer aan het werk te gaan. Gelukkig heeft ze een uitstekende oppas voor hele dagen gevonden om op JJ te passen. Haar eerste dag op haar werk is echter een grote teleurstelling. Ze krijgt een eenvoudig geval dat lijkt op een gewone, natuurlijke dood. Toch heeft ze het gevoel dat ze iets over het hoofd ziet, waardoor ze erg onzeker wordt. Dan komt ze erachter dat de man is vermoord.

De dode man is Satoshi Machita, een Japanse onderzoeker op het gebied van menselijke stamcellen. Dr. Ben Corey heeft ervoor gezorgd dat Satoshi bij hem kan werken en heeft hem en zijn hele familie over laten komen naar de VS. Deze hele operatie is echter volkomen illegaal. Dr. Corey hoopt op deze manier een absolute voorsprong te krijgen op de concurrentie. Hij steelt persoonlijk de aantekeningen die Machita heeft achtergelaten op de Universiteit van Kyoto. Corey als directeur van het net opgerichte bedrijf iPS USA hoopt daarmee miljarden dollars te verdienen door de octrooien op het onderzoek en de resultaten daarvan te claimen.

Om de hoge investeringen te kunnen doen, noodzakelijk in deze hightech bedrijfstak, heeft iPS USA een beroep gedaan op niet-officiële geldschieters. Corey blijkt in zee te zijn gegaan met twee van de meest beruchte en gevaarlijke misdaadorganisaties ter wereld: de Amerikaanse maffia en de Yakusa, de Japanse maffia. De zaken beginnen uit de hand te lopen als blijkt dat ook andere syndicaten geïnteresseerd zijn in deze booming business. Ook zij hebben echter de bronbestanden nodig om patent te kunnen aanvragen.

Laurie komt in de problemen als de maffia ontdekt dat zij niet gelooft in de natuurlijke dood van Machita en een diepgaand onderzoek  instelt. Ze neemt het op zich om de videobeelden te bestuderen van het metrostation, waar hij dood werd gevonden. Daarop is inderdaad iets verdachts te zien. Nu moeten de misdaadorganisaties wel in actie komen en ze kiezen voor de gemakkelijkste weg, het ontvoeren van Laurie’s zoon JJ. In een nogal onwaarschijnlijke actie slagen twee ingehuurde ex-agenten erin JJ terug te halen. Ze werken volledig buiten de wet en kunnen dus gemakkelijk een vuist maken tegen de ontvoerders. Nu beginnen er ook aanzienlijke hoeveelheden slachtoffers te vallen, mensen worden bedreigd en alle plannen gaan mis…

Robin Cook is niet alleen een goede schrijver, maar hij heeft zich ook duidelijk verdiept in deze materie. In DNA is hij sceptisch over de samenwerking tussen het universitaire stamcelonderzoek en het patenteren van de resultaten daarvan door multinationals. Misschien is DNA niet Cook zijn beste roman, maar het is een interessant verhaal, echt een medische thriller, die je in één adem uitleest.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

Vulkaaneiland

Innes, Hammond – Vulkaaneiland

Het verhaal speelt begin jaren zestig en zo moet je het ook ondergaan. De oorlog is voorbij, maar het Engelse empire wankelt en we weten nu hoe dat allemaal uitpakt. 

Marine-officier Geoffrey Bailey raakt betrokken bij de zaken van de Strode Shipping Company. Een bedrijf dat de scheepvaartmaatschappij van zijn vader heeft geruïneerd. Hij ontvangt een bod op de aandelen, die zijn moeder hem naliet. Pas nadat hij bij de marine ontslag heeft genomen, komt hij erachter dat hij die niet zomaar kan verkopen. Hij krijgt wel het aanbod van een van de  gebroeders Strode, die het bedrijf nu leiden, om bij hen een baan te aanvaarden. Als hij het bedrijf bezoekt, ontdekt hij dat zijn komst niet is meegedeeld aan de hele directie. Bailey heeft als taak Peter Strode, die hij vrij recent heeft ontmoet in Aden, op te sporen. Peter is het zwarte schaap van de familie en zijn broers willen dat hij wordt opgespoord, zodat ze hem kunnen dwingen om zijn verantwoording te nemen als directeur van het bedrijf.

Een groot deel van de actie speelt zich af op stoomschepen, inclusief de Strode Venturer, waar het verhaal zijn oorspronkelijke, Engelse titel aan ontleent. We worden, voornamelijk in open water, meegenomen naar de Indische Oceaan en  naar de zuidelijke Malediven, waaschijnlijk de minst bekende eilanden ter wereld. Dit deel van de roman is gebaseerd op een reis die Innes zelf maakte. Het is het product van zijn sympathie voor de bewoners van de zuidelijke Malediven-eilanden en hun pogingen om aan de dominantie van de noordelijke eilanden te ontsnappen.

Ondanks het feit dat dit deel van het verhaal is gebaseerd op de reis van Innes, komen de scènes in de Indische Oceaan  in de roman nogal kunstmatig over. Ze halen niet het niveau van de spannende gebeurtenissen in Londense directiekamers. Dat is volgens mij ook het probleem met het verhaal. Het is wel heel onwaarschijnlijk dat de ontdekking van Peter Strode, hoe spannend ook omschreven, het wel en wee van het bedrijf echt kan beïnvloeden in een tijd van crisis in de Britse scheepvaart in het algemeen. Kortom het plot laat een onbevredigend gevoel achter, ondanks alle opwinding. Misschien toch nog even verder zoeken?

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Recensies, Thrillers

De getekende

Cookson, Catherine – De getekende

Nog nooit had ik een boek van Cookson gelezen. Het is een historische roman volledig gebaseerd op fictie. Het verhaal gaat over de familie Mallen. Samen met de auteur is het vreselijk huilen en huiveren  vanaf de eerste ontblote borst in 1851, Northumberland, dwars door drie prachtige direct rake zwangerschappen waarbij blijkbaar zeer vruchtbare vrouwen het slachtoffer zijn. De mannelijke Mallens van het landgoed de Hall dragen niet alleen allemaal een Mallen-streep, een plukje wit haar van kruin naar voorhoofd, maar hebben ook niet de neiging om te kunnen sterven in een bed. Of hebben – in dit specifieke verhaal – geen probleem om heel lastige kinderen te verwekken. Thomas (Turk) Mallen is naar een klein huis, net naast zijn failliete landgoed, verbannen samen met twee jonge nichtjes, Barbara en Caroline, gelukkig geen directe familie, en een onaangename zoon Dick . Thomas wordt getroost door de gouvernante Miss Brigmore.

Maar schuld en schande brengen hem ertoe in te stemmen met de bruiloft van zijn nichtje Caroline met zijn niet-erkende zoon Donald. Deze zoon erfde niet alleen de lok, maar ook veel andere eigenschappen. Caroline en haar toekomstige zwager komen onderweg naar de bruidegom in een stormachtige nacht een tikje te dicht tot elkaar. Dan wordt ook nog de stabiele Barbara verkracht door haar oom Thomas. Een vreselijke vergissing die leidt tot moord, zelfmoord en andere sterfgevallen. Dat alles veroorzaakt door drie beschamende uitbarstingen van hartstocht. Mevrouw Cookson vertelt het allemaal met verve, wie kan nu nog langer volhouden dat streek- en historische romans saai zijn?

“De getekende” is het eerste deel van de Mallen Trilogy. Wachtend in de spreekkamer begon ik er zonder veel fiducie aan.  Toch was het verhaal zo boeiend dat ik het helemaal uitlas. Een totaal andere wereld, maar wel met humor en een boeiend realisme. Wanneer je een liefhebber bent van sagen, historische romans en verhalende beschrijvingen, zit je absoluut goed… 

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Fiction, Recensies

Weefwereld

Barker, Clive – Weefwereld

Weefwereld is een apart boek, het balanceert op de grens tussen literatuur, fantasie en horror, kortom voor mij een fenomeen. Het verhaal gaat over een compleet volk, dat probeert te overleven en is een verkenning van het magische, het monsterachtige, van strijd, maar ook liefde en hoop. 

Het boek start met een tapijt waarin een complete, wonderlijke wereld is geweven. Als die wereld opnieuw tot leven komt, worden er ook donkere  krachten tot leven gewekt waarvoor het volk, dat ouder is dan de mensheid, zich had willen verbergen. Om de laatste resten magie, waarvan de mensheid nog kennis heeft, te beschermen, breekt een harde wrede strijd uit.

Met het sterven van Mimi, de laatste menselijke tapijtbewaarder, komt alles in een onverwachte versnelling. Een aantal prachtige karakters doen er alles voor om het tapijt te beschermen of te bezitten: Suzanna Parrish, kleindochter van Mimi, die de mysterieuze aantrekkingskracht van de Weefwereld voelt, maar zich nog niet realiseert dat ook zij bijzondere krachten heeft; Calhoun Mooney, kleinzoon van een dichter en tegen wil en dank duivenhouder, die per ongeluk een glimp van de tapijtwereld heeft gezien; Immacolatta, een afschrikwekkende vrouw die met haar beide zusters haar zinnen heeft gezet op de ondergang van haar volk en haar dienaar Shadwell, de verkoper, die de Weefwereld gewoonweg wil verkopen…

“Niets begint ooit. Er is geen eerste moment; geen enkel woord, geen enkele plaats waaruit dit of welk ander verhaal dan ook ontspruit. Er zijn altijd contactpunten met een eerder verhaal en met de verhalen daar weer voor, hoewel de verbanden minder duidelijk worden als de stem van de verteller vervaagt, want iedere eeuw wil het verhaal horen alsof het door hem verzonnen is. Daardoor zullen heidense elementen worden opgeofferd en zal het tragische lachwekkend worden; verheven gelieven zullen sentimenteel worden en demonen veranderen in stukjes mechanisch speelgoed. Niets staat vast. De bal wordt heen en weer gekaatst; feit en fictie, geest en materie worden verweven tot patronen die alleen een fijne structuur gemeen hebben die na verloop van tijd een wereld op zich wordt. Dus zal de keuze van de plaats waar we ons verhaal beginnen arbitrair zijn. Ergens tussen een half vergeten verleden en toekomst waarvan we slechts een glimp kunnen opvangen, in. Hier bijvoorbeeld. Deze tuin, verwaarloosd, sinds de dood van de beschermvrouwe ervan, drie maanden geleden, zodat hij in het verblindend felle licht van een dag laat in augustus net een wildernis lijkt; de vruchten zijn niet geplukt, de rand van overblijvende planten is verleid tot muiterij door een zomer van stortregens en plotseling zinderende, hete dagen.”

Weefwereld is een boek voor liefhebbers, het verhaal heeft alle elementen van een sprookje: er is genoeg magie, een zoektocht, liefdesverhalen, een schurk en zelfs een draak. Zelfs erotiek heeft zijn plaats, hoewel dat in dit genre altijd wat verdraaid en groteske overkomt. De mythe van de Hof van Eden is opgenomen in het verhaal, net als kerken en priesters en een “demon”, die denkt dat hij een engel der wrake is.

Ik heb met plezier het verhaal gelezen, maar het bracht niet wat ik hoopte. Barker doet zijn best, hij maakt prachtige beelden met woorden, kleuren ontvouwen zich en knipperen briljant. De beschrijvingen zijn levendig en fascinerend, het is als het kijken naar een schilderij dat tot leven komt. Eigenlijk is het jammer dat ik er niet wat meer van kan genieten, maar ik geef de hoop niet op. Op een geven moment komt er een fantasieboek, waarbij ik helemaal kan opgaan in het verhaal. Gewoon een kwestie van geduld moet u maar denken…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Fiction, Fiction, Literatuur, Recensies, SF & Fantasy, SF & Fantasy

De stilte van de hel

McFadyen, Cody – De stilte van de hel

Laat ik eerlijk zijn. Dit is één van de vreselijkste boeken die ik heb gelezen. Ontzettend goed en pakkend geschreven, maar je hoopt werkelijk zoiets nooit in je omgeving mee te maken. Begin te lezen in een niet-ontvankelijke bui, zodat je enigszins afstand kunt nemen van het verhaal. Natuurlijk lukt dit niet, het verhaal is goed, te meeslepend geschreven. Maar u bent in ieder geval gewaarschuwd… 

Smoky Barrett is een FBI-agent, een van de beste bleek ooit uit gedragswetenschappelijke tests. Ze is eigenlijk een schoonheid en in deze roman ook nog een rouwende weduwe en moeder. Onder begeleiding van een psycholoog probeert ze de daden van een brute seriemoordenaar te boven te komen die tegen haar en haar familie gericht waren. Haar man en dochter werden gedood, maar Smoky bleef verschrikkelijk verminkt leven. Nu is ze zover dat ze zich afvraagt of ze ooit terug kan komen in haar baan of als dat niet lukt, hoe ze zal sterven.

De eerste hoofdstukken zijn zo vreselijk hard en grimmig dat ik bijna het boek weglegde. Uiteraard verwacht je dat Smoky haar tragedie kan overwinnen, anders zou het een kort verhaal worden. Maar McFadyen neemt je regel na regel mee door de rouwende ervaringen, werkelijk tot op de grens van het aanvaardbare. Maar eenmaal in het verhaal is er geen ontkomen meer aan, je wilt gewoon weten hoe dit allemaal afloopt.

Smoky’s beste vriendin van de middelbare school wordt vermoord en de man die haar doodde,  maakt dat de dood persoonlijker voor Smoky wordt dan ooit. Volgens de getuigenis van de moordenaar zelf is hij een afstammeling van Jack the Ripper. Als zodanig is hij op zoek naar een rechercheur die hem dwingt om zijn dodelijke vaardigheden steeds verder aan te scherpen. Hij kiest voor Smoky en haar team. De timing kan bijna niet slechter voor Smoky, ze is nog volop in het verwerkingsproces van het verlies van haar familie en kan maar weinig hebben..

De roman verandert in een kat-en-muisspel. De moordenaar bouwt de spanning op door het onderzoek te frustreren en de teamleden van Smoky onder druk te zetten. Dat maakt ze kwetsbaarder dan ooit. Sommige van die uitersten storen, vooral de beschrijving over de dode zuster en de hond.

Het boek is uit, tja hoe daar verder mee om te gaan. Uiteraard wordt de situatie voor Smoky steeds kritischer voordat uiteindelijk alles ten goede keert.

McFayden schreef twee andere Smoky Barrett romans, en ik weet zeker dat ik die ook ga lezen. Haar karakter is sterk en overtuigend neergezet en de moordenaars op wie ze jaagt zijn absoluut de wreedste. Maar ik ga ervoor zorgen dat ik ze pas lees als ik emotioneel op mijn best ben en een beetje afstand kan nemen van al die ellende…

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Recensies, Thrillers, Thrillers

De Mephisto Club

Gerritsen, Tess – De Mephisto Club

Dr. Saul is begraven en zijn vijftienjarige zoon is nu alleen. Zijn moeder is al jaren geleden verdwenen. Na enige aarzeling besluit  de jongen vrij plotseling om te gaan wonen bij zijn oom en tante en hun twee kinderen, die hem liefdevol ontvangen. 

Dan neemt het verhaal ons een tiental jaren verder mee in de tijd. Het is kerst en er is een wrede, vreemde moord gepleegd. Daarbij zijn om het slachtoffer drie kruizen ondersteboven geplaatst met het Latijnse woord “Peccavi”, wat betekent “Ik heb gezondigd”. Het hoofd van de jonge vrouw ligt afgehakt in een cirkel van uitgebrande kaarsen en haar linkerhand is op een bord geserveerd. Detective Jane Rizzoli is op de zaak gezet, samen met dr. Maura Isles. Maura is forensisch arts maar leeft nogal op zichzelf. Rizzoli heeft ook zo haar problemen, haar handen zitten onder de littekens van een aanslag op haar leven.
Die kerstavond kan het echter nog erger. Rizzoli, dr. Isles en hun collega’s worden opgeroepen naar een andere plaats van delict, waar een tweede vrouw het slachtoffer is geworden van de rituele handelingen van deze moordenaar. Ook daar vinden ze weer de raadselachtige oude symbolen, maar wat betekenen ze? In ieder geval hebben de tekens vandoen met de  drijfveren van de moordenaar.

De Mefisto Club is een kleine club van deskundigen die zijn gespecialiseerd in het verkennen en uitbannen van kwaadaardige wezens en geesten die nog steeds op de aarde aanwezig zijn. Detective Rizzoli ziet de club alleen maar als lastige regelneven, misschien zelfs wel mogelijke daders, die een belemmering vormen voor haar onderzoek. Zoals uit de titel blijkt is de Club een essentieel onderdeel in het ontrafelen van het plot. Met deze moorden zo direct in zijn omgeving komt voor Sansone, de voorzitter van de club, zijn werk wel erg dichtbij.  Echter ook op de deur van dr. Isles’ woning worden nu de tekens gevonden.

Je moet een zekere welwillendheid hebben om het uitgangspunt van het boek: “het kwaad is nog onder ons op Aarde” te accepteren. Wanneer je daar geen moeite mee hebt, en eigenlijk krijg je die kans niet, dan neemt Gerritsen je vrij snel in de juiste richting mee om de moordenaar te vinden. Het zijn drie in elkaar grijpende verhaallijnen. De eerste verhaallijn is die van de jongen, die ouderloos achterblijft. De tweede verhaallijn gaat over dr. Maura Isles die is uitgenodigd om lid van de Mephisto Club te worden. De laatste verhaallijn is uiteraard datgene waar het allemaal samenkomt. Lily is het nichtje van de jongen en ze probeert te verdwijnen in Italië, omdat ze gelooft dat hij haar stalkt. Zoals in ieder goed plot, en dat is dit, worden alle deelnemers onverbiddelijk samengebracht op één plaats, waar we de climax beleven.

Het boek Henoch en andere apocriefe boeken buiten de geaccepteerde canon van de christelijke bijbel spelen een prominente rol in het ontvouwen van het plot. Zoals Gerritsen zegt in het nawoord: “Het boek Henoch en zijn verhaal van de ‘Nephilim’ is een inspiratiebron geweest voor het boek. Hierop heeft ze haar verhaal gebaseerd. De Nephilim of  Wachters zijn gevallen engelen, die menselijke vrouwen namen. De kinderen verworden tot een onheilig ras van monsters. Werkelijk het pure kwaad. Accepteer dit oude boek als deel van waarheid, kijk om je heen en er kan geen twijfel  bestaan over het gegeven dat het kwaad ook werkelijk bestaat. Zoals Gerritsen schrijft: “… We zijn niet dichter bij het begrijpen waarom het kwaad bestaat. Alles wat we weten is dat het bestaat.”

De Mephisto Club is een zeer leesbaar boek, dat helemaal past in het genre wat Tess Gerritsen brengt. Spannend en zeker niet oppervlakkig, absoluut een aanrader.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Boeken, eBooks, Recensies, Thrillers, Thrillers